شوک در تهران؛ هدف واقعی عملیات هوایی اسرائیل علیه ایران مشحص شد

منابع اسرائیلی گزارش دادهاند که عملیات «شیر خیزان» که در ماه ژوئن توسط نیروی هوایی اسرائیل علیه ایران اجرا شد، تنها یک پرواز عادی در آسمان تهران نبود
بلکه بخشی از برنامهای راهبردی با هدف بر هم زدن موازنه بازدارندگی و تضعیف ساختار دفاعی ایران به شمار میرفت.
روزنامه جروزالم پست نوشت این عملیات شامل حملهای هوایی «جسورانه» بر فراز پایتخت ایران بود که با استفاده از تسلیحات پیشرفته از فاصلهای نزدیک انجام گرفت و موجب غافلگیری شبکه پدافند هوایی ایران شد.
به گفته این گزارش، طرح کلی عملیات بر پایه سه رکن بنا شده بود: اتکای اسرائیل به توان دفاع هوایی، آمادگی جبهه داخلی غیرنظامی و انجام ضربهای غافلگیرانه در عمق ٢٠٠٠ کیلومتری. این طرح به تدریج توسعه یافت و در قالب پروژههای جداگانهای همچون «نارنیا» که به ترور ١٤ دانشمند هستهای انجامید و «زفاف سرخ» که شامل حذف مقامهای بلندپایه امنیتی ایران بود، دنبال شد.
ایده اولیه «نفوذ به تهران» به امیر بارام، معاون وقت ستاد کل و مدیرکل کنونی وزارت دفاع اسرائیل بازمیگردد. او بر پایه اصل «صدمة النظام» که میان دو جنگ جهانی توسعه یافت، بر این باور بود که با ضربهای ناگهانی میتوان فروپاشی روانی و سازمانی در ساختار فرماندهی و روحیه طرف مقابل ایجاد کرد.
در ١٥ سپتامبر ٢٠٢٤، بارام نشستی با حضور نمایندگان ستاد کل، اطلاعات نظامی، موساد، نیروی هوایی، پدافند سایبری و وزارت دفاع تشکیل داد. او در این جلسه تأکید کرد که هرچند حمله مستقیم به تهران پرریسک به نظر میرسد، اما برای دستیابی به نتیجهای تاریخی ضروری است.
پس از بررسیهای مختلف، در ٦ نوامبر ٢٠٢٤ این طرح به مرحله عملیاتی رسید و سرتیپ اومیر تیشلر، رئیس ستاد نیروی هوایی، مسئول ارزیابی توان اجرای آن شد. به گفته یک خلبان اسرائیلی، در این طرح «هر کیلومتر پرواز از اسرائیل بهدقت محاسبه شده بود و ترکیب شرایط غیرمنتظره با بارگذاری تسلیحات، آن را به عملیاتی بسیار پرهزینه تبدیل میکرد.»
یک روز بعد، یعنی ٧ نوامبر، این برنامه رسماً به تصویب رسید و تمرینات نیروی هوایی برای اجرای آن آغاز شد. در ادامه، وزیر دفاع یسرائیل کاتس خطاب به فرماندهان ارشد اظهار داشت: «ایران امروز بیش از هر زمان دیگر در برابر حملات به تأسیسات هستهای خود آسیبپذیر است و فرصتی برای حذف تهدید وجودی اسرائیل فراهم شده است.»
در ٢٠ نوامبر، بارام اعلام کرد که طرح عملیاتی قابل اجراست و مبلغ ٢.٦ میلیارد شکل از بودجه ارتش برای پیشبرد سریع آن اختصاص یافت. منابع آگاه میگویند این تخصیص منابع فشار زیادی بر سایر پروژهها وارد کرد، اما فوریت اجرای آن بر همگان آشکار بود و در نهایت نیروی هوایی اسرائیل اعلام کرد برای دستور نهایی آمادگی کامل دارد.