چرا زنان اجازه ورود به این روستای مرموز را ندارند؟
اهالی روستای مرموز «ایستا» در طالقان، غرب تهران، اجازه ورود هیچ زنی را به روستای خود نمی‌دهند.
این روستا که یکی از مرموزترین مکان‌های ایران محسوب می‌شود، در استان البرز قرار دارد و در آن سبکی از زندگی قاجاریه و دور از مدرنیته جریان دارد.
کسانی که به طالقان سفر می‌کنند عمدتاً دوست دارند از طبیعت زیبای این شهرستان دوست‌داشتنی دیدن کنند و به همین خاطر روستای ایستا نیز به عنوان یکی از جذابیت‌های طبیعی طالقان بین مردم مشهور است.
با این حال این روستای ییلاقی و زیبا مردمانی دارد که به دور از هیاهوی شهر، در انزوای مطلق زندگی می‌کنند و هیچ زن و وسیله ارتباطی را به جمعشان راه نمی‌دهند.
گفته می‌شود هیچ کس از اتفاقات داخل قلعه روستا خبر ندارد.
اهالی ایستا که با نام‌های ترک‌آباد، فانوس‌آباد یا منتظران طالقان نیز شناخته می‌شود کسی را به جمع خود راه نمی‌دهند و با بیرون از قلعه نیز ارتباط نگرفته‌اند.
هیچ کس تا حالا ندیده عضوی از آنان بیرون بیاید یا در جایی دیگر دیده شود.
ایستایی‌ها اجازه ورود بانوان به روستای خود را نمی‌دهند و از استفاده از هرگونه وسایل مدرن پرهیز می‌کنند.
گفته می‌شود اهالی این روستا متمولند و از طریق فروش زمین‌های پدری‌شان در تبریز روزگار می‌گذرانند. همچنین گران‌ترین اسب‌ها در این روستا پرورش داده می‌شود.
با این حال اهالی ایستا شناسنامه ندارند، جزو آمار جمعیت ایران به حساب نمی‌آیند و هیچ‌گونه خدمات دولتی را دریافت نمی‌کنند.
با این عزلت‌گزینی و انتخاب زندگی رهبانی، هاله‌ای از شایعات و سخنان عجیب را در اطراف خود پراکنده‌اند. اهالی بومی طالقان هم به درستی نمی‌دانند اینان از کجا آمده‌اند و چه مرام و مسلکی دارند.
گفته می‌شود اهالی این روستای مرموز تمامی مایحتاج‌شان را تا آن‌جا که مقدور باشد از امکانات خود تهیه می‌کنند. از خورد و خوراک تا وسایل زندگی. عمده سازه‌هایشان کار دست است.
ایستایی‌ها به اندازه نیاز خود کشاورزی می‌کنند و برای تأمین گوشت و پروتئین خود گاو، گوسفند و طیور پرورش می‌دهند.
این روستایی‌ها حتی برای حمل و نقل و سواری نیز از اسب استفاده می‌کنند.
گفته می‌شود تا چند سال پیش به راحتی می‌توانستند آنان را دیده که سوار بر اسب یا درشکه و گاری در «شهرک» تردد می‌کنند ولی مدتی است که به دلیل شلوغی طالقان، اهل روستا، کم‌تر با این وسایل داخل شهر می‌آیند.
این افراد معتقدند هر چه کم‌تر به جامعه بیرون خود و دیگران محتاج بوده و در تعامل باشیم، شانس نجات‌شان بیش‌تر است.
شنیده‌ها حاکی از آنند که ساکنان ایستا در اصل ترک‌زبان و از مقلدین میرزا صادق مجتهد تبریزی هستند.
این روستا از سمت شمال با الموت و مازندران و از سمت جنوب با فشگلدره و ساوجبلاغ همسایه است.
