کشف روشی امیدوارکننده برای درمان سرطان ریه

محققان نوع خاصی از سلولهای سرطانی را شناسایی کردهاند که برای رشد به شبکه الکتریکی بیولوژیکی خود متکی هستند. ایجاد اختلال در این منبع تغذیه، روشی امیدوارکننده برای مبارزه با تومورها نشان داده است.
بر اساس این تحقیقات، در تومورهای ناشی از «سرطان ریه سلول کوچک» (SCLC) فعالیت الکتریکی مشاهده شده که محققان را به کشف منبع تغذیه این سلولها و نحوه قطع آن رسانده است.
سرطان ریه سلول کوچک، نوعی از سرطان بسیار بدخیم و تهاجمی است که حدود ۱۳ درصد از کل موارد سرطان ریه را تشکیل میدهد. این بیماری اغلب تا زمان متاستاز پنهان باقی میماند که این موضوع درمان آن را دشوارتر میکند.
محققان مؤسسه «فرانسیس کریک» (FCI) دریافتهاند که برخی از سلولهای مرتبط با ایجاد تومورهای SCLC دارای فعالیت الکتریکی بالایی هستند. آنها همچنین منبع این انرژی را شناسایی کرده و اعلام کردهاند که استفاده از برخی داروهای عصبی که سیگنالهای الکتریکی را مختل میکنند، میتواند روش مؤثری برای مقابله با این نوع سرطان باشد.
لیان لی، سرپرست آزمایشگاه علوم اعصاب سرطان در مؤسسه FCI، اعلام کرده است که برخی از سلولهای سرطانی رفتار عصبی را تقلید میکنند، اما مشخص نبود که این ویژگی چگونه بر روند بیماری تأثیر میگذارد. او گفته است که ترکیب علوم اعصاب و تحقیقات سرطان به محققان کمک کرده است تا از زاویهای جدید به این بیماری نگاه کنند.
در این پژوهش، محققان با استفاده از موشهای مهندسیشده برای ابتلا به SCLC، دو نوع سلول سرطانی را شناسایی کردند. سلولهای «نورواندوکرین» (NE) که مانند سلولهای عصبی فعالیت الکتریکی دارند و سلولهای «غیر نورواندوکرین» (non-NE).
آنها دریافتند که ژنهای مرتبط با سرطان میتوانند باعث تبدیل برخی از سلولهای NE به non-NE شوند. همچنین مشخص شد که این دو نوع سلول، مشابه نورونها و سلولهای پشتیبان در سیستم عصبی، با یکدیگر تعامل دارند.
تحقیقات نشان داد که سلولهای غیر نورواندوکرین، لاکتات تولید کرده و آن را به سلولهای NE منتقل میکنند، که این فرآیند به عنوان یک منبع انرژی مستقل برای حمایت از فعالیت الکتریکی آنها عمل میکند. علاوه بر این، هرچه سلولهای NE فعالیت الکتریکی بیشتری داشته باشند، سرطان تهاجمیتر خواهد بود.
در مرحله بعد، محققان تلاش کردند این فعالیت الکتریکی را مختل کنند. آنها سلولهای سرطانی را در معرض «تترودوتوکسین» قرار دادند، سمی که از ماهی بادکنکی استخراج شده و توانایی سرکوب فعالیت الکتریکی را دارد. این ماده سلولهای NE را از بین نبرد، اما توانایی آنها را برای تشکیل تومور کاهش داد. این یافته نشان میدهد که قطع فعالیت الکتریکی سلولهای SCLC میتواند روشی مؤثر برای مقابله با این بیماری باشد.
محققان در حال بررسی سایر انواع سرطانها هستند تا مشخص شود آیا آنها نیز ویژگیهای مشابهی دارند. در صورت تأیید، این یافتهها میتوانند به توسعه روشهای درمانی جدید منجر شوند که با کاهش فعالیت الکتریکی سلولهای سرطانی، رشد آنها را متوقف میکنند.
نتایج این تحقیق در نشریه Nature منتشر شده است.