صندوق بین‌المللی پول: مالیات کربن برای یک سیاست زیست‌محیطی موثر ضروری است
ویتور گاسپار، مدیر دارایی عمومی در صندوق بین‌المللی پول، روز چهارشنبه گفت که وضع مالیات کربن، به ویژه بر شرکت‌هایی که گازهای گلخانه‌ای بزرگ منتشر می‌کنند، یک عنصر اساسی از یک سیاست موثر زیست‌محیطی است.
کاسپار همچنین عنوان کرد که در نظر گرفتن مالیات کربن اجازه می‌دهد تا از بدهی‌های عمومی سرسام‌آور بسیاری از کشورها جلوگیری شود.
گاسپار طی مصاحبه‌ای با خبرگزاری فرانسه توضیح داد: «تحمیل مالیات بر کربن تا حد زیادی مؤثرترین وسیله و عنصری بسیار مهم در مجموعه‌ای از سیاست‌هاست» و تأکید کرد: «اگر مالیات مناسبی بر انتشار کربن وضع شود، توانایی بسیج مالی در بخش خصوصی به طور قابل توجهی افزایش خواهد یافت.»
صندوق بین‌المللی پول در گزارشی در مورد سیاست‌های مالیاتی که روز چهارشنبه منتشر شد، ارزیابی کرد که لازم است کشورها نه تنها به منابع دیگر دست یابند، بلکه به دنبال افزایش سرمایه‌گذاری‌های خصوصی نیز باشند. اگر این اتفاق نیفتد، بدهی عمومی که در حال حاضر در کشورهای مختلف در سراسر جهان بسیار بالاست، ممکن است تا سال ۲۰۵۰ به ۴۵ تا ۵۰ درصد تولید ناخالص داخلی برسد.
گاسپار معتقد است که اتخاذ یک سیاست زیست‌محیطی که شامل مالیات بر کربن است، به‌طور قابل‌توجهی پیامدهای بلندمدت بر امور مالی عمومی را کاهش می‌دهد، به طوری که بدهی از ۱۲ تا ۱۵ درصد تولید ناخالص داخلی در همان دوره تجاوز نمی‌کند و پایدار است.
اما برای اینکه مالیات کربن کاملاً مؤثر باشد، گاسپار گفت: «باید با ابزارهای دیگر همراه شود»، به‌ویژه اقدامات حمایتی ویژه برای کمک به شرکت‌ها برای انتقال در بخش انرژی و تأمین مالی اقدامات حمایتی برای آسیب‌پذیرترین خانواده‌ها که در صورت افزایش قیمت‌ها به ویژه انرژی در معرض خطر قرار خواهند گرفت.
گاسپار توضیح داد: «ما در این گزارش اشاره می‌کنیم که اگر سیاست‌های فعلی را حفظ کنیم، به اهداف توافقنامه آب و هوای پاریس نخواهیم رسید. تنها راه حل این است که به آنچه خط قرمزهای سیاسی می‌دانیم بازگردیم و اقدامات مالی پایدار عمومی را اتخاذ کنیم، که می‌تواند به طور همزمان ما را به چندین هدف برساند.»
بر اساس آنچه در گزارش صندوق آمده است، مالیات کربن با تصویب آن در حدود پنجاه کشور مورد پذیرش فزاینده‌ای قرار گرفته است، در حالی که بیست کشور دیگر در حال بررسی این امکان هستند.
با این حال، چالش پیش روی کشورها دستیابی به تحول انرژی و مواجهه با افزایش مصرف آن در کشورهای در حال توسعه است، زیرا دستیابی به این امر هنوز یک نکته اساسی است.
برای این کشورها که نقش بسیار ثانویه‌ای در افزایش انتشار گازهای گلخانه‌ای دارند، آنچه مهم است اطمینان از برخورداری شهروندانشان از برق و رفع فقر و بحران غذایی است.
گاسپار خاطرنشان کرد: بنابراین استراتژی آب و هوا باید نه‌تنها با دستیابی به فناوری سازگار با محیط زیست و دستیابی به تحول انرژی، بلکه با افزایش بسیار چشمگیر تولید انرژی نیز سازگار باشد.
وی افزود: این موضوع یک سبد انرژی نیست، بلکه موضوع تشدید تولید در مقیاس گسترده است.
تا به حال، دولت‌ها با افزایش نرخ بهره مواجه بوده‌اند که توسط بانک‌های مرکزی برای مبارزه با تورم تصمیم گرفته شده که منجر به افزایش هزینه وام در بازارها می‌شود.
ویتور گاسپار گفت: «افزایش نرخ بهره و هزینه استقراض چالشی است که تقریباً همه کشورها را تحت تاثیر قرار می‌دهد. این یک مشکل واقعی است» و تاکید کرد که هزینه برای برخی کشورها ممکن است درصد بالایی از بودجه آن‌ها را تشکیل دهد که توانایی آن‌ها را در سرمایه‌گذاری کاهش می‌دهد.
صندوق بین‌المللی پول امیدوار است که کشورهای عضو خود، به‌ویژه کشورهای توسعه‌یافته را متقاعد کند تا با اصلاح توزیع سهمیه‌ها، توانایی‌های سرمایه‌گذاری خود را افزایش دهند.
این سهام در حال حاضر بر اساس سهم کشورها در سرمایه صندوق توزیع می‌شود.
اما این رویکرد در واقع بخشی از بودجه موجود را برای ثروتمندترین کشورهایی که به آن‌ها نیاز ندارند ذخیره می‌کند، در حالی که اصلاحات با هدف افزایش سهام سایر کشورها بدون تأثیرگذاری بر حق رأی در هیئت مدیره انجام می‌شود.
گاسپار تأکید کرد: «تقویت نقش صندوق بین‌المللی پول در قلب شبکه حمایت مالی بین‌المللی بسیار مهم است» و خاطرنشان کرد که افزایش تأمین مالی که صندوق می‌تواند بسیج کند «مسئله بسیار مهمی است».
