گزارش تصویری | به دنبال گنج در گنگ
رودخانه گنگ برای هندوها رود مقدسی است و پیروان این آیین علاوه بر غسل در آب گنگ، سکه و پیشکشی‌های خود را در این رودخانه می‌اندازند. اما گاهی این پیشکشی‌ها بسیار سخاوتمندانه‌اند و می‌توانند گنج‌یاب‌ها را «ثروتمند» کنند.
رائول سینگ 13 ساله اهل شهر هاریدوار در ایالت شمالی اوتاراکند است. او روزی شش ساعت در آب‌های گنگ با استفاده از یک آهنربا که به سر یک چوب بسته شده، تلاش می‌کند سکه‌هایی را که هندوها به آب انداخته‌اند صید کند.
آیین‌های مذهبی مثل مراسمی که روز 13 فوریه آغاز شد، میلیون‌ها هندو را جذب خود می‌کند و این فرصت طلایی برای گنج‌یاب‌هاست. برای هندوها، رودخانه‌ها نمادی از الهه‌ها و بت‌هایی هستند که هدایای خود را تقدیمشان می‌کردند.
رائول در گفتگو با خبرگزاری فرانسه می‌گوید پیدا کردن این سکه‌ها و پیشکشی‌ها زحمت زیادی می‌برد، اما او این کار را دوست دارد.
این پسربچه که اصالتاً اهل ایالت اوتار پرادش است، دو سال قبل از خانه‌اش فرار کرد و به شهر باستانی هاریدوار آمد. در این شهر بود که یکی از دوستانش به او شنا و صید سکه را آموزش داد.
راجا یاداو که اکنون 22 ساله است، هشت سال داشت که به هاریدوار آمد تا طلا و نقره پیدا کند. او به خاطر مهارت بالایش در شنا لقب «میگو» گرفته است. او نیز مثل رائول در کار صید سکه است.
به گفته او، صید این سکه‌ها با آهنربا بسیار راحت است، اما صید طلا، نقره، مس و دیگر هدایای باارزش کار دشوارتری است و کمی هم به شانس نیاز دارد.
این صیادها هر روز بین 300 تا 400 روپیه (4 تا 5.5 دلار) درآمد دارند، اما موعد آیین‌های مذهبی که فرا می‌رسد، این درآمد تا 1000 روپیه هم بالا می‌رود.
شش سال قبل راجا توانست یک گردنبند طلای 25 گرمی را از رودخانه صید کند و با فروش آن به قیمت 1200 دلار پول خوبی به جیب بزند.
آب رود گنگ در تمام ماه‌های سال در یک سطح است، اما دولت در ماه اکتبر با کنترل جریان آب از سد، سطح آب را پایین می‌آورد تا کف رودخانه را پاکسازی کند. در این ماه، رقابت برای پیدا کردن گنج در گنگ بسیار بالا می‌رود.
با این حال در برخی ماه‌ها مثل فصول باران‌های موسمی، جریان آب بسیار شدید می‌شود. در این فصل‌ها گنج‌یابی بسیار خطرناک است، با این حال راجا می‌گوید همکارانش که از 11 تا 76 سال سن دارند، به لطف مهارت خوبشان در شنا، از این شرایط نمی‌ترسند.
سال گذشته کرونا موجب لغو مراسم مذهبی و کاهش شدید تعداد زائران شد. همین مسئله کسب و کار صیادان گنج را به شدت مختل کرد. با این حال آنها رودخانه گنگ را مادر خود می‌دانند و معتقدند مادرشان نمی‌گذارد شب را گرسنه بخوابند.
