دستاورد محققان ژاپنی؛ ساخت ربات انسان‌نما با صورتی از جنس پوست واقعی انسان (+ویدئو)
در یک پیشرفت علمی شگفت‌انگیز، محققان ژاپنی به دنبال ساخت ربات انسان‌‌نمایی با صورتی از جنس پوست واقعی انسان هستند.
دانشمندان ژاپنی با کشف روش منحصربه‌فرد اتصال پوست زنده به صورت ربات و شبیه‌سازی حالات انسانی، علم را به سمت تحقق رویاهای فانتزی و تخیلی پیش می‌برند.
یک گروه پژوهشی از «دانشگاه توکیو» (UTokyo) به سرپرستی پروفسور «شوجی تاکوچی» (Shoji Takeuchi)، یک صورت رباتیک را از پوست پرورش‌یافته انسان در آزمایشگاه ساخته‌اند.
ربات انسان‌نمای تسلا می‌تواند از کودکان پرستاری کند!
این دستاورد گامی مهم در جهت خلق ربات‌های انسان نما محسوب می‌شود.
ربات‌های انسان‌نما در فیلم‌های علمی-تخیلی آن قدر واقعی هستند که تشخیص دادن آنها از یک شخص واقعی تقریبا غیرممکن است.
در ویدیویی که از این ربات منتشر شده، چهره‌ی صورتی‌رنگ با ظاهری عجیب دیده می‌شود که تلاش می‌کند لبخندی مصنوعی بزند.
دانشمندان معتقدند ربات‌هایی که با پوست واقعی ساخته می‌شوند، نه تنها ظاهر واقعی دارند، بلکه در صورت آسیب دیدن می‌توانند خود را ترمیم کنند.
دانشمندان آزمایشگاه پروفسور تاکوچی قبلا ربات‌های کوچکی را با استفاده از بافت عضله بیولوژیکی، گوشت چاپ سه‌بعدی پرورش‌یافته در آزمایشگاه و پوست مهندسی‌شده قابل التیام ساخته‌اند. تاکوچی گفت: ما توانستیم ظاهر انسان را تا اندازه‌ای شبیه‌سازی کنیم.
پوست مصنوعی این ربات از نمونه‌های سلول‌های پوست انسان که در آزمایشگاه کشت داده شده‌اند، ساخته شده است. این فرآیند شبیه به روش تولید گوشت پرورشی است.
«میچیو کاوای»(Michio Kawai) پژوهشگر «دانشگاه هاروارد» و از اعضای این گروه پژوهشی گفت: سلول‌های پوست انسان عمدتا از پوست اضافی که طی عمل جراحی به دست می‌آیند، برداشته می‌شوند. پوست پرورش‌یافته، ترکیبی مشابه پوست انسان دارد و به عنوان ماده پیوندی برای افرادی که دچار سوختگی یا جراحت شدید هستند نیز استفاده می‌شود.
اگرچه مهندسی پوست زنده در کشت‌های سلولی، چالش‌های خاص خود را دارد اما سخت‌ترین کار، چسباندن پوست به صورت رباتیک ساخته‌شده از رزین مبتنی بر اکریلیک بود.
آنها برای حل این مشکل، از یک ژل کلاژن خاص برای چسباندن و ایجاد سوراخ‌های ریز در صورت ربات استفاده کردند تا لایه پوست بتواند به خوبی به آن متصل شود.
پژوهشگران در این پروژه از یک ژل کلاژن مخصوص برای چسبندگی استفاده کردند و سوراخ‌هایی را در صورت ربات به وجود آوردند تا به لایه پوست پرورش‌یافته در آزمایشگاه کمک کنند. پژوهشگران خاطرنشان کردند که با مهندسی دقیق سوراخ‌های کوچک، هر شکلی را می‌توان روی پوست اعمال کرد.
این پژوهش که در مجله Cell Reports Physical Science منتشر شده، رویکردی جدید برای اتصال و حرکت دادن پوست استفاده می‌کند که می‌تواند به پیشرفت‌هایی در زمینه رباتیک بیوهیبریدی منجر شود.
چالش بعدی این گروه پژوهشی، ایجاد طیفی از حالت‌ها مشابه حالت‌های چهره انسان با ادغام عملگرهای پیچیده مشابه عضلات در ربات است.
