ایران در حال حاضر چه گامهایی باید بردارد تا سلاح هستهای بسازد؟

برآوردهای کارشناسان نشان میدهد که ایران ممکن است ظرف شش ماه یک بمب هستهای ابتدایی تولید کند.
تهران تنها به چند روز نیاز دارد تا اورانیوم با درجه تسلیحاتی کافی برای ساخت نخستین سلاح هستهای خود را غنیسازی کند، اما چالش اصلی، ساخت بمبی عملیاتی است.
ایندیپندنت در گزارشی نوشت: جامعه اطلاعاتی آمریکا تا سالها در ارزیابیهای سالانه خود اعلام میکرد که ایران بهدنبال ساخت سلاح هستهای نیست، اما در ژوییه ۲۰۲۴، این ادعا حذف شد و گزارشهایی از فعالیتهای تسلیحاتی احتمالی ایران منتشر شد. اسناد مخفیای که موساد در سال ۲۰۱۸ از تهران به دست آورد، نشان داد که ایران پس از توقف رسمی طرح آماد در سال ۲۰۰۳، همچنان برخی فعالیتهای مرتبط با طراحی سلاح هستهای را ادامه داده است.
بررسیهای بنیاد دفاع از دموکراسیها نشان میدهد که ایران در طراحی بمب هستهای خود هفت لایه در نظر گرفته بود که برخی از آنها هماکنون به مرحله نهایی رسیده است. لایه نخست، چاشنی نوترونی است که شامل ترکیب اورانیوم دوترید با دوتریوم میشود. این بخش در اوایل سال ۲۰۰۲ تا ۳۳ درصد تکمیل شده بود و اکنون احتمالا آماده است. لایه دوم، هسته فلزی اورانیوم، در آن زمان ۵۱ درصد تکمیل شده بود و اکنون احتمال دارد ظرف چند هفته تکمیل شود.
لایههای بعدی شامل شکاف هوا، صفحه فلزی پرتابکننده، ماده منفجره اصلی، سیستم انفجار چندنقطهای و پوشش فلزی است که بیشتر آنها بر اساس اسناد موساد آماده به نظر میرسند. در صورت تکمیل همه این لایهها، ایران ممکن است یک آزمایش سرد انجام دهد و پس از آن، بهدنبال آزمایش هستهای واقعی برود.
گمانهزنیها حاکی از آن است که ایران، مشابه کره شمالی، ممکن است از تونلهای حفر شده در دل کوه برای آزمایش هستهای خود استفاده کند.
برای تکمیل فرآیند تسلیحاتی، ایران احتمالا نیازمند ساخت هسته فلزی اورانیوم، انجام مطالعات نظری، تولید نمونه اولیه سلاح هستهای، انجام آزمایش سرد و راهاندازی یک کارخانه مونتاژ خواهد بود.
اگر ایران تصمیم به گریز هستهای بگیرد، ممکن است ظرف شش ماه یک سلاح ابتدایی بسازد و ظرف دو سال به توانایی تولید سلاحهای هستهای قابل حمل با موشک برسد.