خامنهای حاضر به مذاکره با واشنگتن نیست؛ برگ برنده رهبر ایران چیست؟

با توجه به ادامه فشارهای آمریکا بر تهران، علی خامنهای، رهبر ایران، موضع خود را مبنی بر رد هرگونه مذاکره با آمریکا با توجه به این که «فکر هوشمندانهای نیست و مشکلات ایران را حل نمیکند» تأیید کرد؛ ایران روی چه نقاط قوتی حساب کرده است؟
خامنهای خاطرنشان کرد: تجارب قبلی عدم پایبندی واشنگتن به تعهداتش را حتی پس از آنکه تهران امتیازات بزرگی داد، ثابت کرده است.
در همین زمینه، عماد آبشناس، مدیرمسئول روزنامه ایران دیپلماتیک در مصاحبه با برنامه التاسیا در شبکه اسکای نیوز عربی توضیح داد که امتناع تهران از مذاکره به معنای ورشکستگی دیپلماتیک نیست، بلکه این یک استراتژی اندیشیده شده است که متکی بر داشتن چندین کارت قدرت توسط ایران است.
آبشناس گفت: «اگر دیپلماسی ایران ورشکسته بود، خامنهای سطح را تا این حد بالا نمیبرد.»
وی افزود: تهران نمیخواهد بدون تضمین واقعی وارد مذاکره جدیدی شود و این نشان میدهد که آمریکا خواهان مذاکره با شرایط ناامن است که ایران به شدت آن را رد میکند.
سیاست فشار حداکثری؛ تاثیر محدود
از سال ۲۰۱۸، واشنگتن سیاست «فشار حداکثری» را اتخاذ کرده و تحریمهای اقتصادی شدیدی را علیه ایران بهویژه در بخش نفت اعمال میکند. اما آبشناس معتقد است که این تحریمها به نتیجه مطلوب نرسیده است و ایران همچنان نفت خود را به چین صادر میکند و مشتریان دیگری نیز دارد.
آبشناس تاکید کرد که واشنگتن دیگر تحریمهای جدیدی ندارد که بتوان آنها را اعمال کرد و توضیح داد که تحریمهای موجود حتی در زمان جو بایدن، رئیسجمهور قبلی آمریکا نیز تغییر نکرده است.
وی افزود: تنها راه پیش روی آمریکا یا تشدید مستقیم نظامی یا ارائه پیشنهاد مذاکره قانعکننده به ایرانیها است که تاکنون اتفاق نیفتاده است.
آیا واشنگتن در بازگرداندن تهران به میز مذاکره موفق خواهد شد؟
با ادامه بنبست سیاسی بین دو طرف، به نظر میرسد ایران تا زمانی که تضمینهای روشنی از واشنگتن دریافت نکند، هیچ امتیازی نخواهد داد. در مقابل، ایالات متحده همچنان به اعمال تحریمها و تلاش برای تحت فشار قرار دادن اقتصاد ایران بدون دستیابی به موفقیت زیادی ادامه میدهد.
با توجه به این معادله، این سوال باقی میماند: آیا واشنگتن برای خروج از این بنبست به روشهای جدیدی متوسل خواهد شد یا رویارویی برای همه احتمالات باز خواهد ماند؟