ناسا آخرین تحولات استقرار رآکتور هسته‌ای در کره ماه را فاش کرد!
ناسا به عنوان بخشی از تلاش‌های برنامه «آرتمیس» که هدف آن بازگرداندن انسان به ماه است، بر روی قرار دادن یک راکتور هسته‌ای کوچک برای تولید برق روی سطح ماه کار می‌کند.
آژانس فضایی آمریکا (ناسا) قصد دارد در مأموریت‌های آتی خود در کره ماه یک رآکتور هسته‌ای به سطح این قمر منتقل کند تا برق مورد نیاز برای پایگاه‌های آینده در سطح ماه تأمین شود.
این پروژه با نام «Fission Surface Power Project» به‌منظور تولید منابع انرژی ایمن و قابل اعتماد روی سطح ماه انجام می‌شود.
ناسا تصمیم دارد پایگاه‌هایی را در سطح کره ماه تاسیس کند تا از آن‌ها برای سفر انسان به مریخ استفاده کند.
ناسا و وزارت انرژی آمریکا قراردادهایی را با سه شرکت لاکهید مارتین، وستینگ‌هاوس و آی‌ایکس برای اجرای فاز اولیه این طرح منعقد کرده‌اند. این سه شرکت موظف هستند طرح اولیه برای یک راکتور هسته‌ای کوچک و سیستم‌های فرعی آن را ارائه دهند تا زمینه را برای حضور پایدار انسان روی سطح ماه فراهم کنند.
به نوشته ساینس الرت، ناسا برای تحقق این هدف یک پروژه را در سال ۲۰۲۲ آغاز کرد که مرحله اولیه آن شامل سه قرارداد ۵ میلیون دلاری با شرکای تجاری بوده تا به ارائه طراحی رآکتورها بپردازند. در میان شرکت‌هایی که ناسا با آن‌ها قرارداد امضا کرده، شرکت لاکهید مارتین نیز حضور دارد و این شرکت‌ها موظف هستند طرحی از رآکتور و سیستم‌های تبدیل توان، دفع حرارت و مدیریت و توزیع نیرو ارائه دهند.
این راکتور احتمالا اوایل دهه ۲۰۳۰ به سمت ماه پرتاب خواهد شد و هدف ناسا ساخت یک راکتور ۴۰ کیلوواتی که وزنی بیش از ۶۰۰۰ کیلوگرم نداشته باشد. ناسا انعطاف‌پذیری بیشتری به شرکت‌ها داده تا از روش‌های خلاقانه برای ساخت آن استفاده کنند.
هدف نهایی آژانس فضایی آمریکا طراحی سیستمی است که انرژی مورد نیاز برای پایگاه‌های ماه را به مدت یک دهه تأمین کند. این سیستم همچنین می‌تواند به عنوان پیش‌نیاز سیستم‌های پیشرفته‌تر برای مریخ باشد. اهمیت سیستم تأمین برق به قدری مهم است که شکست یا موفقیت تمام مأموریت‌های فضایی به آن بستگی دارد. این موضوع برای مأموریت‌های سرنشین‌دار کره ماه و مریخ به معنای مرگ و زندگی است. انرژی هسته‌ای محتمل‌ترین مسیر برای دستیابی به امکان تأمین بلندمدت انرژی در مأموریت‌های فضایی است.
مزیت رآکتورهای هسته‌ای این است که آن‌ها می‌توانند به شکل دائمی نیازهای انرژی را برطرف کنند و استفاده از این فناوری معطوف به روز یا شب نیست. این موضوع می‌تواند به‌طور خاص برای کره ماه مفید باشد چراکه شب‌های این قمر می‌تواند تا ۱۴ روز طول بکشد.
البته باید به این نکته توجه داشت که ناسا تنها به دنبال استفاده از یک منبع انرژی نیست و ترکیبی از منابع انرژی مختلف می‌تواند نیاز به الکتریسیته در پایگاه‌ها و آزمایشگاه‌های علمی ناسا را برطرف کند.
این رآکتور باید کمتر از شش تن وزن داشته باشد و 40 کیلووات نیرو تولید کند. اگر بخواهیم این رآکتور را در یک محله معمولی روی زمین قرار دهیم، می‌توانیم انرژی 33 خانه را تأمین کنیم. ناسا الزامات انعطاف‌پذیری را برای طراحی رآکتور ایجاد کرده و به هر شرکت اجازه می‌دهد تا ایده‌ها و نوآوری‌های جدید را در طراحی خود وارد کند.
به دنبال بازخورد از شرکای تجاری، ناسا توسعه فاز 2 رآکتور هسته‌ای برای کره ماه را در سال 2025 آغاز می‌کند. متعاقبا، این آژانس پیش‌بینی می‌کند که نخستین نمونه از رآکتور هسته‌ای برای استقرار در ماه را در اوایل دهه 2030 آماده شود. با نگاهی به آینده، زمانی که این سیستم‌ها در ماه آزمایش شوند و کارایی آن‌ها اثبات شود، ناسا احتمالا یک رآکتور شکافت هسته‌ای را به‌طور خاص برای استفاده در مریخ طراحی خواهد کرد.
