مرگ «فصل‌های آفتابی»؛ صادق عصیان، شاعر نامدار افغانستان درگذشت
صادق عصیان، شاعر و نویسنده معروف افغانستان که مجبور به ترک وطن شده بود در سن ۵۰ سالگی در شهر اشتوتگارت آلمان چشم از جهان فرو بست.
به گزارش ایندیپندنت، خبر درگذشت این شاعر روز شنبه (۱ مهر) در شهر اشتوتگارت آلمان توسط منابع نزدیک به وی تایید شد.
صادق عصیان که بود؟
صادق عصیان از شاعران طرازاول افغانستان بود که در آثار خود به مبارزه با بی‌عدالتی‌ها و ناهنجاری‌ها توجه داشت.
صادق در سال ۱۳۵۲ در بلخ به دنیا آمد. پس از تحصیل در مدارس مزارشریف، وارد دانشکده ادبیات دانشگاه بلخ شد و در سال ۱۳۷۵ مدرک کارشناسی خود را در رشته ادبیات پارسی دری گرفت.
بعد از سقوط مزارشریف به دست طالبان در سال ۱۳۷۷، عصیان و دیگر شاعران و نویسندگانی که هنوز در بلخ بودند، به فعالیت‌های ادبی و فرهنگی پنهانی روی آوردند.
پس از حادثه ۱۱ سپتامبر و تشکیل حکومت موقت در افغانستان، عصیان به دعوت دانشگاه بلخ به عنوان استاد دانشکده ادبیات این دانشگاه مشغول به کار شد.
عصیان در سال ۱۳۸۲ ازدواج کرد و حاصل این ازدواج چهار فرزند به نام‌های فرامرز، فریبرز، فروهر و بیژن است.
در سال ۱۳۸۹ با بورسیه تحصیلی به دانشگاه ملی تاجیکستان رفت و در سال ۱۳۹۰ مدرک کارشناسی ارشد خود را در رشته ادبیات معاصر فارسی دری دریافت کرد.
فعالیت ادبی وی:
این شاعرِ اهل بلخ بیش از پنج اثر ادبی و مجموعه شعر داشت. او از سال ۱۳۷۰ سرایش شعر را آغاز کرد و تاکنون پنج مجموعه شعر از او به چاپ رسیده است.
«فصل‌های آفتابی» در بهار ۱۳۸۲، «روشن‌تر از همیشه» در پاییز ۱۳۸۶، «مثل احوال جهان» در بهار ۱۳۹۳، «فراخوان» حاوی ۱۰۰ غزل در سال ۱۳۹۷ و «حل شدن در حس‌و‌حال» حاوی ۱۰۰ قطعه رباعی در تابستان ۱۳۹۸ از جمله آثار ادبی صادق عصیان‌اند.
او دو کتاب دیگر هم به نام‌های «نمونه‌های شعر امروز بلخ» و «سیما و سخن» دارد که به ترتیب در سال‌های ۱۳۸۴ و ۱۳۸۵ منتشر شده‌اند. در کتاب نخست، شاعران معاصر بلخ و نمونه‌های اشعار آنان و در کتاب دوم شاعران و داستان‌نویسان، طنرپردازان معاصر استان‌های بلخ، سمنگان و سرپل همراه با نمونه‌هایی از آثارشان معرفی شده‌اند.
علاوه بر شعرنویسی، عصیان چندین سال به عنوان استاد بخش ادبیات فارسی در دانشکده ادبیات دانشگاه بلخ فعالیت کرد و همچنین مدیر چندین ماهنامه و فصلنامه این دانشگاه بود.
پس از سقوط مجدد افغانستان به دست طالبان در سال ۱۴۰۰، این شاعر مجبور به ترک افغانستان شد و این دو سال را در تبعید زندگی کرد.
