گمانه‌زنی درباره منشأ بیگانه دنباله‌دار اطلس: پای بیگانگان در میان است؟
عبور یک دنباله‌دار میان‌ستاره‌ای جدید از نزدیکی زمین بار دیگر بحث درباره احتمال وجود فناوری بیگانه را در میان دانشمندان و علاقه‌مندان به فضا داغ کرده است.
این جرم آسمانی که با نام ۳ آی/ اطلس شناخته می‌شود، سومین شیء شناسایی‌شده با منشأ خارج از منظومه شمسی است. پیش از این، اجرامی مانند او-مو-آ-موآ و بوریسوف نیز به عنوان اجرام میان‌ستاره‌ای معرفی شده بودند.
دنباله‌دار اطلس نخستین بار در تاریخ ۱۰ تیر ۱۴۰۴ توسط سامانه هشدار برخورد سیارکی اطلس کشف شد. این جرم در زمان کشف با سرعتی در حدود ۲۲۰ هزار کیلومتر بر ساعت حرکت می‌کرد و پیش‌بینی می‌شود که در نزدیک‌ترین فاصله خود از خورشید، سرعتش به بیش از ۲۴۰ هزار کیلومتر بر ساعت برسد. مسیر حرکت این دنباله‌دار از میان مدارهای زمین و مریخ عبور می‌کند و سپس به فضای میان‌ستاره‌ای بازمی‌گردد.
بر پایه محاسبات اخترشناسان، منشأ این جرم ممکن است منطقه‌ای موسوم به «دیسک ضخیم» کهن‌سال در کهکشان راه شیری باشد که اگر چنین باشد، سن آن می‌تواند به حدود ۷ میلیارد سال برسد؛ رقمی بیشتر از عمر منظومه شمسی.
عبور ۳ آی/ اطلس با زاویه‌ای حدود ۵ درجه نسبت به صفحه منظومه شمسی و نزدیکی‌اش به سیاراتی چون زهره، مریخ و مشتری، توجه برخی پژوهشگران مانند آوی لوب را جلب کرده است. او احتمال داده که چنین مسیری، که احتمال رخ دادن آن تنها حدود ۰٫۰۰۵ درصد برآورد شده، ممکن است نشانه‌ای از هدایت‌شدن این دنباله‌دار توسط نوعی فناوری هوشمند باشد. لوب پیش‌تر نیز درباره منشأ احتمالی بیگانه او-مو-آ-موآ سخن گفته بود.
در مقاله‌ای علمی که هنوز تحت داوری قرار نگرفته، لوب و همکارانش فرض کرده‌اند که این جرم ممکن است بخشی از استراتژی پنهان‌کاری تمدن‌های بیگانه در قالب «فرضیه جنگل تاریک» باشد؛ نظریه‌ای که می‌گوید موجودات هوشمند برای جلوگیری از شناسایی و انهدام، عمداً خاموش باقی می‌مانند. بر پایه همین فرضیه، ۳ آی/ اطلس شاید نوعی کاوشگر پنهان باشد که در قالب یک جرم طبیعی طراحی شده است.
با این حال، لوب تأکید دارد که این سناریوها بیشتر تمرین‌های ذهنی هستند و محتمل‌ترین احتمال، طبیعی بودن این دنباله‌دار است که همچنان در انتظار تأیید علمی است.
