شاعر نامدار افغان در ۸۱ سالگی درگذشت
واصف باختری، شاعر و ادیب نامدار افغانستان که بیش از ۲۰ اثر ادبی از خود بر جای گذاشته بود، روز پنج‌شنبه، ۲۸ تیر ۱۴۰۲ در ۸۱ سالگی از دنیا رفت.
واصف باختری روز ۲۴ اسفند ۱۳۲۱ در شهر مزار شریف استان بلخ به دنیا آمد و ۲۸ تیرماه ۱۴۰۲ در کالیفرنیا از دنیا رفت.
او در سال ۱۳۴۵ لیسانس زبان و ادبیات فارسی دری را از دانشگاه کابل دریافت کرد.
باختری مدتی ویراستار کتاب‌های درسی وزارت تعلیم و تربیت بود. در سال ۱۳۵۴ کارشناسی ارشد خود را در آموزش و پرورش از دانشگاه کلمبیای شهر نیویورک دریافت کرد.
او از سال ۱۳۴۶ تا سال ۱۳۷۵ عضو ریاست دارالتألیف، مدیر مسئول مجله ژوندون ارگان نشراتی انجمن نویسندگان افغانستان و دبیر بخش شعر آن انجمن بود.
او چندین سال در پیشاور زندگی کرد و سال‌های پایانی عمرش را به عنوان پناهنده در آمریکا زیست.
باختری علاوه بر آثار ادبی، چندین مقاله و سخنرانی نیز در کارنامه خود داشت.
در میان آثار باختری، هشت اثر برجای مانده از او در قالب اشکال مختلف شعر، از کلاسیک تا آزاد و شعر موزون معاصر منتشر شده‌اند.
این هشت اثر عبارتند از «...و آفتاب نمی‌میرد، از میعاد تا هرگز، از این آیینه بشکسته تاریخ، دیباچه‌ای در فرجام، تا شهر پنج ضلع آزادی، در استوای فصل شکستن، مویه‌های اسفندیار گمشده و دروازه‌های بسته تقویم» که همگی از نمونه‌های درخشان شعر فارسی به ویژه در افغانستان محسوب می‌شوند.
اگرچه مرگ واصف باختری ضایعه جبران‌ناپذیری برای ادبیات فارسی عصر امروز است، اما آثری که از او برجای مانده، میراث درخشانی است که جای خالی او را تا آینده‌های دور در زبان و ادبیات فارسی پر خواهد کرد.
