عفو بین الملل: مقام‌های دولت ایران درخواست‌های سازمان زندانها برای مهار کرونا را نادیده گرفته اند
سازمان عفو بین الملل بامداد امروز جمعه برخی مکاتبات سازمان زندان‌های ایران با مقامات وزارت بهداشت را فاش ساخت.
سازمان عفو بین الملل بامداد امروز جمعه برخی مکاتبات سازمان زندان‌های ایران با مقامات وزارت بهداشت را فاش ساخت.
این نامه‌ها نشان می‌دهد که دولت ایران درخواست‌های مکرر مقامات ارشد سازمان زندانها برای تأمین امکانات مورد نیاز در راستای مهار شیوع ویروس کرونا و درمان زندانیان مبتلا شده را نادیده گرفته‌است.
عفو بین‌الملل نسخه‌هایی از چهار نامه را رویت و برای اولین بار منتشر کرده که از طرف مقامات سازمان زندان‌های ایران که زیر نظر قوه قضائیه فعالیت می‌کند، به وزارت بهداشت نوشته شده و زنگ خطر را درباره کمبود شدید تجهیزات حفاظتی شخصی، مواد ضدعفونی کننده و تجهیزات و لوازم پزشکی کلیدی به صدا درآورده است.
وزارت بهداشت ایران این درخواستها را بی‌پاسخ گذاشته و زندان‌های ایران هم‌چنان در مقابل شیوع بیماری‌های واگیردار به شکلی فاجعه‌بار فاقد تجهیزات لازم هستند.
در گزارش عفو بین‌الملل آمده است که تاریخ اولین نامه سازمان زندانها به وزارت بهداشت ۱۰ اسفند ۱۳۹۸ بود و چهار نامه پیگیری بعدی روزهای ۶ فروردین، ۲۳ اردیبهشت، ۲۵ خرداد و ۱۵ تیرماه از سوی سازمان زندانها به مقام‌های ارشد وزارت بهداشت ارسال شده است.
در یکی از این نامه‌هایی که به تاریخ ششم فروردین و از سوی مهرزاد تشکریان، مدیرکل دفتر بهداشت و درمان سازمان زندانها، خطاب به قاسم جان‌بابایی معاون درمان وزارت بهداشت نوشته شده، آمده است: «زندانها یکی از مکان‌های مهم تجمع افراد دارای بیماری‌های زمینه‌ای، اعتیاد، کم‌خونی، سوء تغذیه و..» است و چنانچه کرونا در زندانها شیوع یابد، «می‌تواند علاوه بر خطرات امنیتی، خسارات جبران‌ناپذیری برای کل جامعه داشته باشد».
سازمان زندانها در ضمیمه این نامه، تعداد برخی اقلام درخواستی را ذکر کرده که شامل وسایلی چون ماسک به تعداد پنج میلیون و ۴۰۰ هزار عدد برای سه ماه، ۴۵۰ هزار لیتر مواد ضدعفونی‌کننده دست و اقلامی دیگر چون تب‌سنج، دستکش، دستگاه نوار قلب، دستگاه شوک و دستگاه تصفیه هوا می‌شود
.
در نامه دیگری که اصغر جهانگیر رییس وقت سازمان زندانها روز ۲۳ اردیبهشت خطاب به سعید نمکی نوشته است بار دیگر به خطر شیوع کرونا در زندانها به دلیل «مسقف بودن» و «تراکم جمعیت» اشاره و از وزارت بهداشت درخواست شده تا بودجه لازم برای تامین امکانات از طریق ستاد مدیریت کرونا را فراهم کند.
با این حال نامه دیگر منتشر شده نشان می‌دهد سازمان زندانها از بی‌پاسخ ماندن درخواست‌هایش ناراضی است.
در این نامه که به تاریخ ۲۵ خرداد، خسرو قهرمانی، معاون توسعه مدیریت و منابع سازمان زندانها، خطاب به معاون درمان وزارت بهداشت نوشته، آمده است: «علیرغم مکاتبات مکرر با مبادی ذی‌ربط در آن وزارت‌خانه و پیگیری‌های حضوری، تا به حال هیچگونه کمک نقدی یا غیرنقدی برای کنترل کرونا از سوی آن وزارت‌خانه به این سازمان انجام نشده است.»
نامه های بعدی این درخواستها را تکرار میکنند و اشاره دارند به این که علیرغم مکاتبات مکرر و پیگیری‌های حضوری، هیچگونه کمکی از سوی دولت دریافت نشده است.
در آخرین نامه ای که به تاریخ ۱۵ تیرماه است، یک مقام ارشد در سازمان زندانها به دلیل «عدم حصول نتیجه از پیگیری‌های به عمل آمده» درباره «کمک‌های غیرنقدی» درخواست کرده یک جلسه اضطراری با حضور نمایندگان سازمان زندانها، سازمان برنامه بودجه و وزارت بهداشت برگزار شود.
دیانا الطحاوی، معاون بخش خاورمیانه و شمال آفریقای عفو بین‌الملل گفت: «این نامه‌های رسمی مستنداتی رسوا کننده از قصور فاجعه‌بار دولت ایران در زمینه محافظت از زندانیان را ارائه می‌دهند. درخواست‌های مکرر برای تامین اقلام ضروری از جمله مواد ضدعفونی کننده، تجهیزات حفاظتی شخصی و لوازم پزشکی نادیده گرفته شده‌اند. این وضعیت به ویژه خطرناک است چون همان طور که در نامه‌ها نیز اذعان شده، گروه‌های به شدت آسیب‌پذیر در زندان‌های ایران محبوس هستند.»
او افزود: «تراکم جمعیتی بالا و بیش از ظرفیت، تهویه هوای بد، فقدان شرایط بهداشتی و تجهیزات پزشکی، و بی‌توجهی عامدانه به مشکلات پزشکی زندانیان، زندان‌های ایران را به محلی خطرناک برای شیوع ویروس کرونا تبدیل کرده است. مقامات ایرانی باید انکار این بحران سلامتی در زندانها را کنار بگذارند و فوراً گام‌های ضروری برای حفظ سلامتی و جان زندانیان بردارند.»
