امرالله صالح: از عدم اعلام مقاومت ملی خشمگین بودم
امرالله صالح، معاون اول رئیس جمهور پیشین افغانستان، در پی انتشار مصاحبه اخیر اشرف غنی با شبکه «بی‌بی‌سی»، وقایع ساعت‌های پیش از سقوط کابل را تعریف کرد.
او در صفحه خود در فیسبوک نوشت: روز شنبه ۱۴ اوت (۲۳ مرداد) آقای حمدالله محب و دکتر فضلی در کاخ ریاست جمهوری به دیدار من آمدند. این زمانی بود که از اعلام نشدن مقاومت ملی عصبانی و ناراضی بودم زیرا قرار بود روز پنجشنبه مقاومت ملی اعلام شود. توصیه آنها این بود که با آرامش و برنامه‌ریزی درازمدت باید کاری انجام شود تا طالبان از داشتن مشروعیت محروم شوند زیرا چیزی به نام روند صلح وجود ندارد.
صالح افزود که در مصاحبه خود با آنها متوجه شده که آنها به دنبال خروج اشرف غنی بودند.
او افزود: «به آنها گفتم من به هیچ صورت کشورم را ترک نمی‌کنم. تا هر مقداری که بتوانم مقاومت می‌کنم. اگر در هیچ جای نتوانم کاری کنم بام خانه‌ام را در تایمنی سنگر می‌سازم.»
او در ادامه خاطرات روز پیش از سقوط کابل، گفت: آقای فضلی با یکی تماس گرفت و از دفتر من بیرون آمد و چند دقیقه بعد برگشت و گفت: «خیلی خوب، پس با هم در ارتباط هستیم و مشورت می‌کنیم.»
امرالله صالح بیان کرد که به گفته آقای محب، او یکی از اشخاصی بوده که «پاکستانی‌ها» تصمیم گرفتند آنها را «به فجیع‌ترین شکل» بکشند.
او ادامه داد: شب شنبه تا صبحگاه یکشنبه (۱۵ اوت) من بیدار بودم تا «از وضعیت باخبر باشم و بغاوت (شورش) زندانیان طالب در پلچرخی را مهار نمایم.»
معاون اول اشرف غنی در ادامه گفت در آن شب تنها کسی که به تماس‌هایش پاسخ داده فرمانده پلیس کابل بوده و نتوانسته مقام امنیتی و دفاع دیگری را پیدا کند.
او افزود: روز یکشنبه (۱۵ اوت) از منزلم در تایمنی به طرف ولایت پنجشیر حرکت کردم و در آنجا در شکل‌دهی مقاومت نقش داشتم و نگذاشتیم «لکه تسلیم و تضرع بر پیشانی پایگاه مقاومت و ملت ما حک گردد.»
او همچنین نوشت: «من هیچ علاقه‌ای به نوشتن قیل و قال شکست ندارم زیرا وطن از ماست و روزی از دست این گروه نیابتی، ستم‌گر بیگانه با فرهنگ و تاریخ ما آزادش می‌کنیم. برای من روایت مقاومت – تضعیف و شکست طالب بیشتر از نوستالژی‌نویسی اهمیت دارد.»
