هیولای خون‌آشام باستانی سر از آزمایشگاه‌های فرانسه درآورد
سال‌ها قبل در جنوب فرانسه موجودی خون‌آشام شبیه به ماهی مرکب و هشت‌پا از دوره ژوراسیک پارک، در قالب سه فسیل کشف شد که اکنون دانشمندان برای اولین‌بار با استفاده از تکنیک‌های تصویرسازی سه بعدی جزئیاتی درباره این ابرمکنده باستانی به دست آورده‌اند.
سایت La Voulte-sur-Rhône Lagerstätte در جنوب شرق فرانسه با قدمتی حدود ۱۶۴ میلیون سال پر از ارگانیزم‌های مختلف دریایی از دوره ژوراسیک است، و این سه فسیل نیز در همین سایت کشف شده‌اند.
دانشمندان پس از بررسی‌های اولیه در سال‌های دور که تازه فسیل‌ها را کشف کرده بودند، دریافتند که این فسیل‌ها متعلق به موجودی شکارچی به نام «Vampyronassa rhodanica» هستند.
اکنون پس از سال‌ها با استفاده از تکنولوژی روز در تصویرسازی سه‌بعدی، مدلی از آن را طراحی کرده‌اند که ویژگی‌های آناتومی داخلی این حیوان را برای اولین‌بار نمایان کرده است.
«الیسون رو»، به عنوان نویسنده اصلی مقاله‌ای که پیرامون این موجود در مجله Scientific Reports چاپ شده، می‌گوید: «برای نخستین بار می‌توانیم نشان دهیم که ترکیبی از شاخصه‌های آناتومیک در V. rhodanica وجود دارد که پیش‌تر دیده نشده بود.»
دانشمندان در تحقیقات اولیه خود روی این فسیل‌ها دریافتند که V. rhodanica موجودی کوچک شبیه اختاپوس با هشت بازو، اندام‌های مکنده و دندانه‌هایی موسوم به «سیری» است.
در آن زمان به دلیل کمبود امکانات و نبود تکنولوژی‌های پیشرفته حال حاضر، نتایج بررسی‌ها به دقت امروز نبود و برخی از آن‌ها بر پایه حدس و گمان پیش می‌رفت، به گونه‌ای که در رابطه با فسیل این موجود خون‌آشام، دانشمندان تصور می‌کردند که هر بازوی این موجود در هر طرف یک ردیف مکنده دارد و روی آن دندانه‌هایی قرار گرفته، اما ساختار دقیق این اندام‌ها مشخص نبود.
اکنون با بررسی مجدد این فسیل‌ها به کمک پرتو ایکس جزئیات جدیدی درباره اندام‌های داخلی این موجود شناسایی شده است.
محققان این پروژه با استفاده از پرتو ایکس توانستند مکنده‌های V. rhodanica را با رزولوشن بالا بازسازی کنند. در نتیجه مشخص شد که این مکنده‌ها به لحاظ شکلی شبیه ماهی مرکب خون‌آشام با ابعاد بزرگ‌تر و تراکم بیشتر هستند که با فاصله‌ای کمتر در کنار یکدیگر قرار گرفته‌اند.
ماحصل این آزمایشات این احتمال را بالا برد که این موجود، شکارهای خود را در آب‌های آزاد به دام می‌انداخته و با استفاده از مکنده‌های بزرگ و بازوهای پیشرفته خود از آن‌ها تغذیه می‌کرده است.
دانشمندان تصور به نزدیکی هرچه بیشتر این جاندار باستانی به اختاپوس‌های مدرن دارند، اما برای تایید این مسئله به مطالعات بیشتری نیاز است.
