خطای دید و سایه روشن نور یا واقعیت؛ ظهور چهره‌های عجیب در مریخ
در سال ۱۹۷۶ میلادی مدارگرد وایکینگ ۱، تصویر چهره‌ای را به طول دو نایل روی سطح مریخ مشاهده کرد که از سوی دانشمندان به خطای دید و سایه روشن نور تعبیر شد، اما اکنون پس از گذشته بیش از ۴ دهه، نظریه‌ای متفاوت نسبت به آن ارائه شده است.
این چهره که در سال ۱۹۷۶ توسط مدارگرد وایکینگ ۱ مشاهده شد، نزدیک به دو مایل طول دارد و در منطقه‌ای به نام سیدونیا قرار گرفته که دشت‌های هموار شمال مریخ را از زمین‌های دهانه‌دار در جنوب جدا می‌کند.
در آن زمان، دانشمندان این «چهره» را به عنوان سایه روشن توصیف می‌کردند، اما در طول دهه‌ها در میان کسانی که گمان می‌کردند بیگانگان تمایل زیادی به ساختن سازه‌ها دارند، این چهره‌ها محبوب شده‌اند.
دانشمند ارشد وایکینگ، جری سوفن، یکی از کسانی بود که «چهره روی مریخ» را به عنوان «ترفند نور و سایه» تایید کرد و به خطای دید و اشتباه ثبتی توسط مدارگرد نظر داد.
اما اخیرا این کشف به طور مستقل توسط وینسنت دی پیترو و گریگوری مولنار، دو مهندس کامپیوتر در مرکز پرواز فضایی گودارد ناسا مجددا مورد بررسی قرار گرفته و آن‌ها معتقدند این تصاویر از ساخته‌های بیگانگان بوده و هیچ‌گونه اشتباه و خطای دیدی در تصاویر وجود ندارد.
اگر ایلان ماسک راه خود را با سرعت بیشتری ادامه دهد و شرایط را برای ورود انسان‌ها به خاک مریخ فراهم کند، می‌توان در همین قرن از «چهره روی مریخ» دیدن کرد تا واقعیت این ماجرا برملا شود.
