بازگشت از انقراض پس از ۲ میلیون سال
دانشمندان با کشف کاجهای وولمیا در سال ۱۹۹۴ که گمان میرفت ۲ میلیون سال قبل منقرض شدهاند، در تلاشاند تا در پروژهای که شاید قرنها زمان ببرد، این درخت را از انقراض بازگردانند و به جهان معرفی کنند.
در حالیکه دانشمندان اعتقاد داشتند کاجهای وولمیا (Wolemia nobilis) حدود ۲ میلیون سال پیش ناپدید شدهاند، کشف نمونهای از این درخت در سال ۱۹۹۴ آنها را متحیر کرد. نمونه کشفشده در مقایسه با فسیلهای این گونه که مربوط به دوره کرتاسه است (۱۴۵ میلیون تا ۶۶ میلیون سال پیش) نشان میدهد که از آن زمان تا به حال به ندرت از نظر ظاهری تغییر کردهاند.
دانشمندان با کشف این نمونه نادر در تلاشاند تا با کاشت درختان «فسیلی زنده» در مکانهای مخفی، گونههای گمشده را از آستانه انقراض بازگردانند، تلاشی که ممکن است قرنها طول بکشد.
در سال ۱۹۹۴، کوهنوردان در کوههای آبی استرالیا به طور تصادفی با جایگاهی از این درختان مخروطی باستانی برخورد کردند. اکنون، تنها حدود ۶۰ مورد از آنها در پارک ملی وولمیا باقیمانده است.
تیم بازیابی کاج وولمیا، در مشارکتی بین دانشمندان دولتی استرالیا و حافظان محیطزیست، روند معرفی مجدد نهالها را به سه مکان در پارک ملی وولمیا آغاز کرده و از زمان کشف مجدد، کاجهای وولمیا در باغهای گیاهشناسی و فضاهای خصوصی در سراسر جهان رشد کردهاند.
این سایتها شامل درههای ماسه سنگی مرتفعی هستند که به اندازه کافی عمیق، باریک و شیبدار هستند تا از آتشسوزیهای مکرر و شدید جنگلی و خشکسالی پناه بگیرند.
تیم احیای این درختان در سال ۲۰۱۹ بیش از ۴۰۰ نهال را در دو مکان مختلف پیوند زدند و به دلیل شرایط خشکسالی چندین هزار گالن آب را برای کمک به گیاهان منتقل کردند، اما تعداد قابل توجهی از درختان در اثر آتشسوزی جنگلی از بین رفتند و تنها ۵۸ نهال از ۴۰۰ مورد به سال ۲۰۲۳ رسیدند.
این تیم با هدف جایگزین کردن کاجهای ازدسترفته ۵۰۲ نهال دیگر را در سال ۲۰۲۱ کاشتند که افزایش بارندگی به دلیل پدیده آب و هوایی به نفع پیوندهای جدید بود. هرچند رانش زمین ناشی از بارانهای شدید در سال ۲۰۲۲ منجر به تلفات بیشتر شد اما بیش از ۸۰ درصد آنها جان سالم به در بردند و در سال ۲۰۲۴ تعداد بیشتری کاشته خواهد شد.
دانشمندان تلاش خود را به عنوان تلاشی چندنسلی میبینند که حتی گروه جدیدی از مباشران باید در دهههای بعدی جای آنها را بگیرند.