اگر این گروه خونی را دارید بیشتر از بقیه در معرض سکته هستید
بررسیهای علمی تازه نشان میدهد که گروه خونی افراد میتواند در افزایش یا کاهش احتمال بروز سکته مغزی زودرس نقش داشته باشد.
بر اساس نتایج این تحقیقات، برخی زیرگروههای خونی بهویژه در سنین پایینتر با خطر بیشتری برای سکته مغزی همراه هستند، در حالی که برخی دیگر ریسک کمتری دارند.
دانشمندان دریافتهاند که زیرگروه A۱ از گروه خونی A، به دلیل داشتن آنتیژنهای بیشتر بر سطح گلبولهای قرمز، احتمال تشکیل لختههای خونی را افزایش میدهد. این ویژگی با بالا رفتن خطر سکته مغزی پیش از ۶۰ سالگی ارتباط دارد. در مقابل، افرادی که گروه خونی O دارند، بهطور کلی با خطر پایینتری برای سکته مغزی مواجه هستند.
این یافتهها حاصل مطالعهای گسترده است که دادههای ژنتیکی بیش از ۱۷ هزار فرد دارای سابقه سکته مغزی و نزدیک به ۶۰۰ هزار نفر از افراد سالم را مورد بررسی قرار داده است. نتایج این پژوهش نشان میدهد که عوامل ژنتیکی حتی در سنین جوانی میتوانند تأثیر مهمی بر سلامت مغز و سیستم قلبیعروقی داشته باشند و نباید نقش آنها نادیده گرفته شود.
پژوهشگران هنوز دلیل دقیق افزایش ریسک سکته مغزی در افراد دارای زیرگروه A۱ را بهطور کامل شناسایی نکردهاند، اما احتمال میدهند این موضوع به فرآیندهای مرتبط با لخته شدن خون و عملکرد رگها مربوط باشد. تحلیلهای ژنتیکی همچنین نشان داده است که مکانیسم بروز سکتههای مغزی در سنین پایین با سکتههایی که در سنین بالاتر رخ میدهند، تفاوت دارد.
طبق نتایج این بررسی، نقش گروه خونی در سنین بالاتر از ۶۰ سال کمتر به چشم میآید و در این سنین عواملی مانند رسوب چربی در شریانها، تصلب شرایین و بیماریهای مزمن قلبی نقش پررنگتری در افزایش خطر سکته دارند. یافتهها همچنین نشان میدهد افرادی که گروه خونی B دارند، حدود ۱۱ درصد بیشتر از دیگران در معرض سکته مغزی قرار میگیرند. مطالعات پیشین نیز ارتباط نواحی ژنتیکی مرتبط با گروه خونی ABO را با لختههای وریدی، رسوب کلسیم در شریانها و افزایش خطر حمله قلبی تأیید کردهاند.
دکتر استیون کیتنر، متخصص بیماریهای عروقی و نویسنده ارشد این پژوهش، میگوید سکتههای مغزی زودرس میتوانند تهدیدی جدی برای جان افراد باشند و حتی کسانی که از مرگ نجات پیدا میکنند، ممکن است برای مدت طولانی با مشکلات جسمی و محدودیتهای عملکردی مواجه شوند. به گفته او، شناخت نقش ژنتیک و گروه خونی میتواند به طراحی راهکارهای پیشگیرانه دقیقتر کمک کند.
با این حال، پژوهشگران تأکید دارند که افزایش ریسک سکته در افراد دارای زیرگروه A۱ نسبی و محدود است و نیازی به انجام آزمایشها یا مراقبتهای ویژه فراتر از توصیههای عمومی سلامت وجود ندارد. آنها بر ضرورت انجام مطالعات گستردهتر با تنوع نژادی و جغرافیایی بیشتر برای درک بهتر اهمیت این نتایج تأکید میکنند.
