سازگاری با تغییرات آبوهوایی؛ هدف جهانی جدید در کاپ۲۸
سازگاری با تغییرات آبوهوایی (GGA) یک تعهد است که زیر سایه توافق پاریس ایجاد شده است؛ هدفی است که همانند هدف کاهش انتشار گازهای گلخانه ای به اقدامات سیاسی و تأمین مالی نیاز دارد.
با توجه به وقوع تغییرات آبوهوایی در مناطق مختلف جهان در سالهای اخیر و بروز پیامدهای اقتصادی، اجتماعی و خسارات مالی مربوط به رویدادهای جوی، تغییرات آبوهوایی اهمیت زیادی برای سیاستگذاران جهانی پیدا کرده است.
برای مقابله و مدیریت پدیده تغییرات آبوهوایی هم در مجموع دو رویکرد «سازگاری با تغییر آبوهوایی» و «کاهش انتشار گازهای گلخانهای» در سطح جهان مطرح شده است.
سازگاری با تغییرات آبوهوایی چیست؟
سازگاری به معنای کاهش آسیبپذیری کشورها و جامعه جهانی در برابر تغییرات آبوهوایی ازطریق افزایش ظرفیت آنها برای تابآوردن اثرات این تغییرات است. این سویه از مقابله با تغییرات آبوهوایی یکی از بخشهای اصلی توافق اقلیمی پاریس ۲۰۱۵ بود.
به معنای دیگر؛ سازگاری با تغییرات آبوهوایی، به معنی تطابق با محرکها یا اثرات اقلیمی است طوری که نه تنها خسارتی وارد نکند بلکه منجر به فرصت نیز شود.
حتی اگر تولید گازهای گلخانهای در آینده این نزدیک تثبیت شود، باز هم تغییر آب و هوا و اثرات آن تا چندین سال باقی خواهد ماند.
بنابراین نیاز به راهکار سازگاری با پدیده تغییرات آبوهوایی الزامی است.
یعنی میتوانیم به صورت سادهتر بگوییم که کاشت حرا برای مبارزه با افزایش سطح آب دریاها یا کاشت درخت در شهرها برای کاهش دما، از جمله اقداماتی است که در جهت سازگاری با تغییرات آبوهوایی میتواند انجام شود.
دو برابر کردن بودجه برای سازگاری با تغییرات آبوهوایی
برنامه محیط زیست سازمان ملل پیشنویس یک پروژه در مورد سازگاری با تغییرات آبوهوایی را منتشر کرد که نشان میدهد پیشرفتهای اندکی در مورد «هدف سازگاری با تغییرات آبوهوایی» در شش سال گذشته حاصل شده است.
و از کشورهای توسعهیافته خواست تا سال ۲۰۲۵ مبلغی را که برای کمک به کشورهای فقیرتر برای سازگاری با آثار اقلیمی بر مبنای مبلغی که در سال ۲۰۱۹ هزینه کردند، دو برابر کنند.
برخی از تحلیلگران از متن منتشر شده از سوی برنامه برنامه محیط زیست سازمان ملل ناامید شدهاند و میگویند که با توجه به فوریت شرایط، این متن به اندازه کافی پیش نمیرود.
از سوی دیگر، گزارش «شکاف سازگاری ۲۰۲۳» صادر شده توسط ببرنامه محیط زیست سازمان ملل متحد، که به پیشرفتهای انجام شده در برنامه ریزی، تامین مالی و اجرای اقدامات سازگاری می پردازد، نشان داد که تامین مالی سازگاری باید به ۱۹۴-۳۶۶ میلیارد دلار در سال برسد.
این در حالی است که میزان تامین مالی سازگاری چندجانبه و دوجانبه به کشورهای در حال توسعه ۱۵ درصد کاهش یافت و به ۲۱ میلیارد دلار در سال ۲۰۲۱ رسید.