پس از پایان مناسک حج چه بر سر سنگریزههای رمی جمرات می‌آید؟
یکی از پرسش‌هایی که ذهن بسیاری از حجاج و ناظران را به خود مشغول کرده، سرنوشت سنگریزه‌هایی است که در جریان مناسک رمی جمرات در مشعر منی به سمت جمرات پرتاب می‌شوند.
این مناسک با استفاده از هفت سنگریزه برای هر جمری انجام می‌گیرد و از جمله بخش‌های اصلی و نمادین حج به شمار می‌رود.
پس از آنکه حجاج، سنگریزه‌ها را به درون حوضچه‌های تعبیه‌شده در پایه جمرات می‌اندازند، این سنگ‌ها از طریق نقاله‌های مکانیزه به قعر پل جمرات منتقل می‌شوند؛ عمق این قعر به حدود ۱۵ متر می‌رسد. این سیستم انتقال، مجهز به دستگاه غربالگری است که وظیفه جداسازی سنگریزه‌ها از سایر زباله‌ها را به عهده دارد. فرایند به‌صورت کاملاً خودکار انجام می‌شود و در آن، دروازه‌های الکترونیکی به انتقال سنگ‌ها به درون واگن‌های فشرده‌ساز کمک می‌کنند. در نهایت، این واگن‌ها سنگ‌ها را به محل‌های دفن تعیین‌شده منتقل می‌کنند. آمارهای رسمی نشان می‌دهند که هر سال حدود ۱۰۰۰ تُن سنگریزه از این طریق جمع‌آوری و دفع می‌شود.
در روز عید قربان، نخستین مرحله رمی جمرات با پرتاب هفت سنگریزه به سوی جمرة‌العقبه الکبری آغاز می‌شود؛ حجاج با گفتن تکبیر، این عمل را به یاد پیامبر اسلام (ص) انجام می‌دهند. در روزهای بعد، یعنی یازدهم، دوازدهم و سیزدهم ذی‌الحجه که به «ایام تشریق» معروف‌اند، حجاج به رمی سه جمری شامل صغری، وسطی و کبری ادامه می‌دهند و هر کدام را با هفت سنگریزه هدف قرار می‌دهند.
مناسک رمی جمرات ریشه در داستان حضرت ابراهیم و پسرش حضرت اسماعیل علیهماالسلام دارد. طبق روایت‌ها، شیطان در سه نوبت تلاش کرد آن‌ها را از فرمان خداوند منحرف کند، اما حضرت ابراهیم او را در هر سه مکان با سنگ راند و این عمل به سنتی در حج تبدیل شد تا نمادی از دشمنی با شیطان و مقاومت در برابر وسوسه‌های او باشد.
رمی جمرات نه تنها یادآور آن ماجراست، بلکه به عنوان نمادی از تجدید پیمان با خداوند و وفاداری به مسیر طاعت او در نظر گرفته می‌شود. پس از رمی جمرة العقبه در روز نحر، زائران اعمال دیگر این روز شامل قربانی کردن، تراشیدن یا کوتاه‌کردن مو و طواف افاضه را انجام می‌دهند و در روزهای تشریق با ذکر فراوان، به رمی جمرات ادامه می‌دهند.
