تاریخچه حضور مسیحیان در ایران
حضور مسیحیت در ایران به سال‌های نخست پس از میلاد مسیح بازمی‌گردد، زمانی که اندیشه‌های مسیحی در مناطق شرقی پایگاه‌های خود را گسترش داد.
از جمله رخدادهای مهم این دوران، ماموریت‌های مسیحیان مشهور چون ماموریت توماس و ماموریت مارتین می‌باشد که تأثیرات گسترده‌ای در جامعهٔ ایران داشتند.
در دوران ساسانیان، مسیحیت به عنوان دین مستقل شناخته شد و تحت حمایت‌هایی از جانب برخی پادشاهان، همچون شاپور دوم، به رشد و توسعه پرداخت.
با ورود اسلام و اختلافات مذهبی، مسیحیان تحت فشار قرار گرفتند ولی به طور کلی تا دورهٔ صفویه، مسیحیان در ایران به طور محدود از حقوق دینی خود بهره‌مند بودند.
امروزه، مسیحیان ایران در شرایط متفاوتی قرار دارند. برخی در جامعه با نهادهای فرهنگی و مذهبی تعامل دارند، در حالی که برخی دیگر به دلیل تبعیض و محدودیت‌هایی که در برخی حوزه‌ها تجربه می‌کنند، با چالش‌هایی روبرو هستند.
در حال حاضر مسیحیت یکی از ادیان ابراهیمی است که در ایران به رسمیت شناخته می‌شود و پیروان آن می‌توانند آزادانه به عبادت بپردازند. با این حال تبلیغ دین مسیحیت و تغییر دین از اسلام به مسیحیت ممنوع است و با مجازات‌های سختی روبرو می‌شود.
با این حال به عنوان یک جزء زنده از تاریخ فرهنگی ایران، مسیحیان به ویژه ارامنه و آشوری‌ها همچنان نقش خود را در حفظ تنوع فرهنگی و مذهبی این سرزمین ایفا می‌کنند.
