اعتراض صدها فعال مدنی ایرانی به خشونت نیروهای دولتی در سراوان
بیش از ۴۸۰ فعال مدنی و سیاسی ایران با انتشار بیانیه‌ای خشونت نیروهای دولتی در شهر سراوان را محکوم کردند.
ناآرامی‌های اخیر در سراوان پس از آن به وقوع پیوسته که روز دوشنبه ۴ اسفند، سپاه پاسداران به سمت تعداد از سوخت‌بران شلیک کردند و برخی از آنها کشته و زخمی شدند.
بیانیه فعالان ایران با اشاره به تیراندازی نیروهای سپاه به این سوخت‌بران که «به دلیل مسدود بودن گذر مرزی چندین شبانه‌روز در معرض گرسنگی و تشنگی شدید بودند» گفت: «هر چند تفاوت معناداری میان آمار حاضران در صحنه و آمار رسمی وجود دارد اما تیراندازی واقعی است و تصاویر دلخراش این درگیری موجود است. در کنار شدت خشونتی که در مرز شمسر اتفاق افتاد، برخورد انکارگرایانه و غیرصادقانه مقامات رسمی و دولتی، خشمی جمعی و عمومی را برافروخت که اتفاقاتی چون تسخیر فرمانداری سراوان و حمله به پاسگاه کورین را شکل داد که صحبت از کشته شدن سه نفر در آن می‌رود.»
این بیانیه افزود: « بلوچستان بالاترین آمار بیکاری، سوءتغذیه، بازماندگان از تحصیل و … را دارد و مردم آنجا از حداقل ضروریات زندگی در مقیاس کشوری برخوردار نیستند.»
فعالان مدنی ادامه دادند: «در فضایی که به دلیل فقدان زیرساخت‌های صنعتی و تجاری و نیز خشک‌سالی‌های اخیر در منطقه بلوچستان فقر عمومی به شدت گسترش یافته است اقشاری از فقیرترین لایه‌های اجتماعی برای بقا و رهایی از گرسنگی مجبور به سوخت‌بری شده‌اند که جان‌شان همیشه در اثر تعقیب و گریز نیروهای انتظامی و نظامی، تصادف و واژگونی و آتش گرفتن در معرض خطر است و این چنین به گلوله بسته می‌شوند.»
آنها همچنین در این بیانیه خواستار «بازنگری جدی و ساختاری در سیاست کنونی بخصوص طرح موسوم به رزاق» شدند و افزودند: «نگاهی به آمارها و درصد بیکاری و وضعیت معیشت و محرومیت این استان خبر از انواع نابرابری و تبعیض در بخش بزرگی از این استان می‌دهند که ضرورت توجه ویژه به این استان در مرکز و پرهیز از نگاه امنیتی در سیاست‌گذاری‌های کلان در سیستان و بلوچستان می‌دهد.»
امضاکنندگان این بیانیه که از چهره‌هایی آنها «پرستو فروهر، جعفر پناهی، مصطفی تاجزاده، نرگس محمدی، نوشین احمدی خراسانی، پروین اردلان، ضیا نبوی، محمد رسول‌اف و کاظم علمداری» هستند، با ابراز نگرانی «نسبت به تداوم سیاست‌های امنیتی و سرکوب احتمالی در منطقه» بر «ضرورت پرهیز از خشونت‌های ساختاری و اتخاذ برنامه‌هایی برای بهبود وضعیت معیشتی مردمان بلوچ مخصوصا مرزنشینان» تاکید کردند.
آنها همچنین با ابراز همدردی با خانواده‌های کشته‌شدگان، «خواهان حق دادخواهی و پاسخگویی به آنها» شدند تا «از افتادن جامعه در گرداب خشونت جلوگیری شود.»
