اسرائیل چگونه توانست از بادی‌گاردها برای ترور مقامات ایرانی استفاده کند؟
روزنامه نیویورک‌تایمز در گزارشی مفصل به بررسی چگونگی دسترسی اسرائیل به مقامات و دانشمندان ایرانی پرداخت و نوشت که «بی‌احتیاطی محافظان شخصی» حلقه ضعیفی بود که راه را برای ردیابی و ترور مقام‌های ارشد ایران هموار کرد.
به نوشته این روزنامه، مقامات ایرانی به‌طور معمول از حمل تلفن همراه خودداری می‌کردند، اما همراهان و محافظان آنان با استفاده بی‌پروا از تلفن و انتشار مطالب در شبکه‌های اجتماعی زمینه را برای شناسایی اهداف فراهم ساختند. نیویورک‌تایمز مدعی شد همین ضعف امنیتی به ارتش و سازمان اطلاعات اسرائیل کمک کرد تا در نخستین روزهای جنگ ماه ژوئن، مکان دانشمندان هسته‌ای و فرماندهان ارشد نظامی ایران را یافته و با حملات هوایی هدف قرار دهند.
گزارش به روز ١٦ ژوئن، یعنی چهارمین روز جنگ ایران و اسرائیل، اشاره می‌کند که شورای عالی امنیت ملی ایران جلسه‌ای اضطراری در پناهگاهی زیرزمینی در غرب تهران برگزار کرد. در این نشست، رئیس‌جمهور مسعود پزشکیان، رئیس قوه قضاییه، وزیر اطلاعات و فرماندهان نظامی حضور داشتند. هیچ‌کدام تلفن همراه به همراه نداشتند، با این حال اسرائیل اندکی پس از آغاز جلسه، با شلیک شش بمب به ورودی‌ها و خروجی‌های پناهگاه حمله کرد.
به گفته این روزنامه، هرچند مقامات داخل پناهگاه جان سالم به در بردند، اما شماری از محافظان شخصی کشته شدند و پزشکیان نیز جراحات سطحی برداشت. او بعدتر در دیدار با روحانیون گفت: «اگر اسرائیل موفق به کشتن مقامات عالی کشور می‌شد، جامعه دچار هرج‌ومرج و ناامیدی می‌گردید.»
این حمله موجب آشفتگی در دستگاه اطلاعاتی ایران شد و بررسی‌ها نشان داد تلفن‌های محافظان همان نقطه ضعف اصلی بوده است. ساسان کریمی، تحلیلگر سیاسی و معاون پیشین ریاست‌جمهوری در امور راهبردی، به نیویورک‌تایمز گفت: «مقامات ارشد تلفن همراه حمل نمی‌کردند، اما رانندگان و محافظانشان بدون رعایت احتیاط از گوشی‌ها استفاده کردند و همین موجب شد ردگیری شوند.»
نیویورک‌تایمز همچنین نوشت اسرائیل در جریان این حملات دست‌کم ٣٠ فرمانده ارشد نظامی ایران را هدف قرار داد، از جمله ژنرال حاجی‌زاده فرمانده نیروی هوایی سپاه پاسداران.
این گزارش تأکید می‌کند که بهره‌گیری اسرائیل از ضعف امنیتی حلقه محافظان، یکی از عوامل کلیدی در موفقیت عملیات ترور بوده است. به نوشته نیویورک‌تایمز، مقامات ایران اکنون با نگرانی بیشتری به مسئله امنیت شخصی مقامات ارشد می‌نگرند، چراکه حتی کوچک‌ترین سهل‌انگاری می‌تواند پیامدهای مرگبار در پی داشته باشد.
