گزارش تحلیلی | چرا انتخابات مجلس ایران به نمایشی بی‌روح و بی‌معنا تبدیل شد؟
انتخابات مجلس ایران در اسفندماه سال جاری برگزار می‌شود، اما انتظار می‌رود این انتخابات نیز همچون چند دوره گذشته شاهد مشارکت پایین مردم باشد.
مشارکت مردم ایران در انتخابات ریاست جمهوری و مجلس اخیر به کمتر از ۵۰ درصد رسیده است. در انتخابات ریاست جمهوری سال ۱۴۰۰ مشارکت مردم تنها ۴۸.۸ درصد بود و در انتخابات مجلس در سال ۱۳۹۸ نیز این رقم به ۴۲.۵ درصد رسید.
علاوه بر کاهش محسوس مشارکت مردم، صدها نامزد اصلاح‌طلب و مستقل نیز از حضور در انتخابات محروم شده‌اند. شورای نگهبان با رد صلاحیت گسترده‌ای که انجام داده، عملا مانع از حضور افراد منتقد و مخالف نظام شده است. حتی برخی از نمایندگان مجلس فعلی نیز از حضور مجدد در انتخابات محروم شده‌اند.
این در حالی است که اکثریت نامزدهای مورد حمایت جناح اصول‌گرا و شخصیت‌های حکومتی، بدون هیچ مانعی تأیید صلاحیت شده‌اند. این امر نشان می‌دهد که انتخابات پیش رو باز هم در انحصار کامل جناح حاکم قرار دارد و فضا برای رقابت واقعی بسته شده است.
از سال ۱۴۰۰ به این سو نیز جناح افراطی و سرکوبگر حاکمیت به طور کامل قدرت را در اختیار گرفته است. ریاست قوه قضاییه، قوه مجریه و مجلس همگی در اختیار محافظه‌کاران افراطی قرار دارد و آنها تمام تلاش خود را به کار بسته‌اند تا مخالفان سیاسی را سرکوب و حذف کنند.
بنابراین، بعید به نظر می‌رسد که انتخابات پیش رو انتخاباتی آزاد و منصفانه باشد. شهروندان با دیدن فضای بسته و غیردموکراتیک حاکم، انگیزه‌ای برای مشارکت نخواهند داشت. در نتیجه، احتمالاً شاهد یکی از پایین‌ترین میزان مشارکت‌ها در تاریخ انتخابات ایران خواهیم بود.
انتخاباتی که کاندیداهای اصلی آن از پیش تعیین شده و شهروندان نقشی در آن ندارند، نمی‌تواند انتخاباتی معنادار و پویا باشد. مردم ایران نیز با عدم مشارکت خود قصد دارند پیام محکمی به مسئولان بدهند مبنی بر اینکه دیگر فریب این تشریفات بی‌معنا را نخواهند خورد.
