جمال ساداتیان: سینما آینه تمامنمای خشم، ناامیدی و التهاب در جامعه است
ساداتیان گفت: در شرایط جامعه امروز که مردم اختلاسهای دو، سه و پنج هزار میلیاردی میشنوند چطور میتوان از امید برایشان صحبت کرد؟
تهیهکننده فیلم «متری شیش و نیم» گفت: «در شرایط جامعه امروز که مردم اختلاسهای دو، سه و پنج هزار میلیاردی میشنوند چطور میتوان از امید برایشان صحبت کرد؟ باید چیزی ارائه کرد که ملموس باشد نه حرفهای دلخوش کننده و واهی».
به نقل از خبرگزاری ایسنا، این تهیهکننده سینما که سال قبل با فیلم «متری شیش و نیم» در جشنواره فجر حضور داشت و امسال یکی از داوران بخش تجلی اراده ملی این رویداد بود، درباره آثاری که در جشنواره امسال دیده و پیشبینیاش از وضعیت اکران سال آینده سینما بیان کرد: «ما باید واقعیتهای جامعه را شفاف ببینیم. تصور کنید آدمی که سرطان تمام بدنش را گرفته، آیا باید به او گفت خوشحال باش، حتما خوب میشوی؟ این حرفها شرایط کاذب درست میکند. باید با توجه به التهابات، نسخه واقعی پیچید. در شرایطی که مردم اختلاسهای دو، سه و پنج هزار میلیاردی میشنوند و خودشان گرفتاریهای روزمره دارند چطور میتوان از امید برایشان صحبت کرد؟ معتقدم باید چیزی را ارائه کرد که ملموس و قابل اجرا باشد نه حرفهای دلخوش کننده و واهی».
تهیهکننده فیلمهای «چهارشنبه سوری» و «به رنگ ارغوان» درباره اینکه آیا همین فیلمها با توجه به شرایط جامعه میتوانند اتفاق خوبی را رقم بزنند؟ ادامه داد: «نسل جوانی که این قدر ولع دارد وارد سینما شود و با انگیزه میخواهند خود را نشان دهد، معلوم است سینمای جهان را خوب کالبدشکافی و تعقیب کردهاست. به نظرم نویسندگان، سینماگران و کلا هنرمندان تحت تاثیر شرایط اجتماعی پیرامون خود قرار دارند. اگر جامعه شاداب باشد یک جور تحت تاثیر قرار میگیرند، اگر هم ملتهب باشد جور دیگر».
او با اشاره به اینکه در توسعه اجتماعی، بحرانهای اقتصادی هم پیش میآید اظهار کرد: «جامعه ما خیلی شبیه تعریف اجتماعی جامعه آلمان و ایتالیا بعد از جنگ جهانی دوم است. اتفاقهای آن سالها، فیلمهای ساخته شده آن سالها را خیلی تحت تاثیر قرار داد و سینمای نئورئالیسم شکل گرفت. جالب اینکه مردم هم خیلی از آن استقبال میکردند چون میدیدند، فیلم مطالبات ذهنی آنها را به تصویر میکشد».
وی گفت: «سینمای این دوره ما هم خیلی تحت تاثیر فضای ملتهب جامعه بوده و اینکه در یکی دو سال گذشته چقدر آمار اختلاسهای عجیب و غریب شنیدیم و متوجه وضعیت بحرانی سیستم اداری و اقتصادی جامعه شدیم. ما میبینیم افرادی که اختلاس میکنند به کم قانع نیستند و طیف گستردهای هم در طبقات و موقعیتهای اجتماعی و سیاسی متهم میشوند. در واقع اتهامها تا این حد به جامعه کشیده شده و همه اینها بالاخره در ذهن نویسنده تاثیر میگذارد تا معضلات را به تصویر بکشد».
ساداتیان هم گفت: «همین الان مسئولان کشور وقتی صحبت میکنند، همه حرفشان این است که باید کمربندهایمان را سفت کنیم چون سال آینده، سال سختی خواهد بود. با توجه به آمار و ارقام هم نمیتوانیم بگوییم سال آینده قرار است بهتر شود یا نه، چون زمانی که نفت میفروختیم و دولت درآمد داشت، وضعیت کشور آنطور بود حال الان که میگویند تمام این درآمدها قطع شده و باید دولت از طریق گرفتن مالیات امور را بگذراند، آن هم در شرایطی که گردش مالی چندانی در کشور وجود ندارد».