مریم رجوی: احکام پرشقاوت زندان و اعدام جوانان قیام، بیانگر وحشت یک رژیم در حال سقوط است
نمایشگاه ایران- قیام برای آزادی مقابل کنگره آمریکا در واشینگتن توسط سازمان جوامع ایرانیان آمریکا امروز، جمعه 14 شهریور ماه 1399، برپا شد.
نمایشگاه ایران- قیام برای آزادی مقابل کنگره آمریکا در واشینگتن توسط سازمان جوامع ایرانیان آمریکا امروز، جمعه 14 شهریور ماه 1399، برپا شد.
مریم رجوی، رهبر مقاومت ایران، در آغاز سخنرانی خود ضمن تقدیم سلام و درورد بر شرکت کنندگان حاضر در این نمایشگاه گفت: برگزاری این نمایشگاه در سی‌ودومین سالگرد قتل‌عام ۳۰ هزار زندانی سیاسی در سال ۶۷ یک اقدام موثر و انگیزاننده است، اگر چه در این نمایشگاه فقط گوشه‌یی از جنایات و تروریسم فاشیسم دینی حاکم بر ایران بیان و تصویر می‌شود.
وی افزود: یکی از دهشتناک‌ترین جنایت‌های این رژیم، قتل‌عام زندانیان سیاسی در سال۶۷ است که خمینی فتوا آن را صادر کرد. خمینی نابودی مجاهدین را تضمین بقای حکومتش می‌دانست.
خانم رجوی در ادامه گفت: طی 32 سال گذشته، مقاومت ایران، همواره خواستار حسابرسی از آمران و عاملان این جنایت بزرگ علیه بشریت بوده است. اما متأسفانه، به‌دلیل سیاست مماشات غرب با استبداد مذهبی، آمران و عاملان این جنایت که از بالاترین مقامات این رژیم هستند، از مجازات مصون مانده‌اند.
وی بیان کرد: در این قتل‌عام، ابراهیم رئیسی، رئیس فعلی قوه قضاییه و علیرضا آوایی، وزیر دادگستری روحانی از اعضای کمیسیونهای مرگ، خامنه‌ای، رئیس‌جمهور و روحانی از مقامات بالای رژیم بودند.
رجوی با اشاره به صدور احکام پرشقاوت زندان و اعدام برای جوانان قیام افزود: اعدام وحشیانه مصطفی صالحی و احکام پرشقاوت اعدام و زندان از سوی قضاییه جلادان برای زندانیان دستگیر شده در قیام‌های مردم ایران، نشانه وحشت یک رژیم در حال سقوط است.
وی با اشاره به اینکه در جریان قیام آبان حداقل 1500 تن کشته شد، اظهار داشت: از مجامع بین‌المللی می‌خواهم به محکوم کردن و تلاش فوری برای توقف اعدام‌ها توسط رژیم آخوندی اقدام کنند.
وی همچنین خاطرنشان کرد که هفته گذشته، وزیر خارجه آمریکا، 13 تروریست را مورد تحریم قرار داد که در ترور دکتر کاظم رجوی، شهید بزرگ حقوق‌بشر و مقاومت ایران در سال 1369 در نزدیکی ژنو، مقر اروپایی ملل متحد، شرکت داشتند.
رجوی در پایان گفت: تجربه 40 سال گذشته حاکی از آن است که هیچ میزان از امتیازات سیاسی و اقتصادی رفتار این رژیم را تغییر نخواهد داد.
از این رو، جامعه بین‌المللی باید با اتخاذ یک سیاست قاطع و اعمال حداکثر فشار، از جمله ارجاع پرونده نقض حقوق‌بشر این رژیم به شورای امنیت ملل متحد و اعمال شش قطعنامه قبلی مصوب شورای امنیت ملل متحد، خود را در کنار مردم ایران و مقاومت سازمان‌یافته آنها قرار دهد.
