سواحل مدیترانه از «گویهای نپتون» استقبال میکنند و این راز همچنان ناشناخته مانده است

پدیدهای عجیب در امتداد ساحل مدیترانه گسترش یافته است: کرههای کوچکی که به «کرههای نپتون» معروف هستند.
این کرهها، برخلاف نامشان که برخی از آنها تقریباً کاملاً کروی و برخی دیگر شبیه توپ راگبی هستند، هیچ ارتباطی با سیاره هشتم ندارند. در عوض، نام آنها از خدای رومی دریا، نماد کنترل بادها و طوفانها گرفته شده است.
تحقیقات اسپانیایی نشان داده است که این توپها از جلبک دریایی به نام Posidonia oceanica که به علف نپتون نیز معروف است، ساخته شدهاند. این جلبک دریایی در بستر دریا رشد میکند و وقتی برگهای آن میریزند، جمع میشوند و توپهایی شبیه به «توپهای پنبهای زیر آب» تشکیل میدهند. این توپها با تشکیل شدن، قطعات مختلف پلاستیک، از جمله درب بطری، کیسههای خرید، نخ و حتی دستمالهای بهداشتی و ملحفههای مرطوب را که بعداً به سواحل میرسند، به دام میاندازند.
به گفته پروفسور آنا سانچز-ویدال از دانشگاه بارسلونا، شکل این توپها آنها را در جذب پلاستیک از آبهای ساحلی، از جمله ذرات میکروسکوپی که با چشم غیرمسلح قابل مشاهده نیستند، مؤثر میکند. مطالعه او که در سال ۲۰۲۱ منتشر شد، نشان داد که این توپها حاوی چگالی بالایی از پلاستیک هستند و به ۱۵۰۰ قطعه در هر کیلوگرم فیبر جمعآوریشده میرسند.
پوزیدونیا اوشنیکا نقش مهمی در اکوسیستم دریایی دارد، کیفیت آب را بهبود میبخشد، دی اکسید کربن را جذب میکند، اکسیژن تولید میکند و برای صدها گونه ماهی سرپناه فراهم میکند. همچنین سواحل را از فرسایش و موجهای طوفان محافظت میکند.
با این حال، طبیعت مسحورکننده این توپها با چالشهای دیگری که توسط انسان ایجاد شدهاند، روبرو است. عکسها و ویدیوهای غمانگیز، لکلکهای سفید در اروپا را نشان دادهاند که در نخهای پلاستیکی، کیسهها و زبالههای انسانی در داخل لانههایشان گیر افتادهاند و منجر به مرگ جوجههای آنها در اثر خفگی، از دست دادن اندام یا بلعیدن شدهاند. دانشمندان دانشگاه شرق انگلستان تأیید کردهاند که این پرندگان پلاستیکهای دور ریخته شده را به تله مرگ در داخل لانههای خود تبدیل میکنند.
این پدیدهها در کنار هم نشان میدهند که دریا و اکوسیستم طبیعی آن برای مقابله با آلودگیهای انسانی در تلاش هستند، اما این تهدید همچنان پابرجاست و این امر لزوم کاهش ضایعات پلاستیکی و محافظت از علفهای دریایی و پرندگان را برجسته میکند.