محمدرضا شفاه: حسین انتظامی جلوی اکران «دیدن این فیلم جرم است» را گرفته است
محمدرضا شفاه تهیهکننده «دیدن این فیلم جرم است» در اکران این فیلم در دانشگاه شریف بیان کرد که حسین انتظامی رییس سازمان سینمایی جلوی اکران این فیلم را گرفته است.
به گزارش خبرگزاری مهر، آیین اکران دانشجویی فیلم سینمایی «دیدن این فیلم جرم است» به کارگردانی رضا زهتابچیان با استقبال گسترده دانشجویان در سالن آمفی تئاتر دانشگاه صنعتی شریف برگزار شد.
در این مراسم محمدرضا شفاه تهیهکننده فیلم گفت: «مسیر ساخت فیلم طبق روال قانونی طی شده و ما حتی به اصلاحاتی که در شورای پروانه ساخت به فیلمنامه اعمال شد، وفادار بودیم و روند ساخت فیلم از زمان دریافت پروانه ساخت و میزان انطباق خروجی فیلم با فیلمنامه مصوب مشخص است، اما متاسفانه آقای انتظامی رییس سازمان سینمایی اجازه اکران فیلم را نمیدهند و علیرغم آنکه بیش از یک سال از اکران فیلم در جشنواره فیلم فجر میگذرد، اما ما تنها فیلم جشنواره فجر سی و هفتم هستیم که هنوز تکلیفش روشن نشده و انتظار روشن ما این است که رئیس سازمان سینمایی نسبت به این موضوع پاسخگو باشد».
تهیهکننده فیلم «دیدن این فیلم جرم است» ادامه داد: «یکی از مشکلات ما این است برخی باور نمیکنند که این فیلم است و مبتنی قصه تخیلی ساخته شده، نه بیشتر از آن. در مورد مضمون هم به نظرم حرف فیلم، حرف بخشی از مردم است، تنها کمی سعه صدر نیاز است تا فیلم ما به اکران برسد تا ببینیم نظر مردم درباره آن چیست».
شفاه تصریح کرد: «شفاف بگویم، آیا این که انتظار داشته باشیم با فیلممان مثل سایر فیلمها و بر اساس قانون برخورد شود انتظار بالایی است؟، روند ساخت فیلم از شورای پروانه ساخت و میزان تطابق خروجی فیلم مصوب مشخص است. اما کجای قانون اجازه میدهد در چنین شرایطی فیلم را معلق نگه دارید؟».
رضا زهتابچیان کارگردان فیلم نیز با اعتراض به روشن نشدن تکلیف فیلم توسط وزارت ارشاد گفت: از ابتدا اصرار داشتیم مسیر قانونی فیلم را رعایت کنیم و این کار را هم کردیم. اما چه باید کرد که علیرغم تمکین ما به قانون، رئیس سازمان سینمایی فیلم ما را نابود کردهاست. فیلم ما اعتراض به بیعدالتیها و بداخلاقیها و فراقانونیهاست و اتفاقاً حالا در مسیر اکران عمومی فیلم خودمان اسیر همین مقولهها شدهایم.
کارگردان فیلم «دیدن این فیلم جرم است» در پایان اظهار کرد: «تلاش کردم تا صف منطق و احساس را در ترسیم طیفهای مختلف فیلم مشخص کنم، از المانهایی هم استفاده کردیم تا این مرزبندی را روشن کنیم، اما مساله فیلم مسئله نقد درون گفتمانی است، اگر بپذیریم که بخش مهمی از مشکلات ما از درون است پس نباید از نقدهای درون گفتمانی واهمه داشته باشیم. اجازه دهید اگر فیلم ما بد است، خود مردم در این باره قضاوت کنند، نه آنکه تلاش این تعداد هنرمند و گروه تولید را به سادگی به محاق توقیف بفرستید».