انتخاب نخستین پاپ آمریکایی با نام لئو چهاردهم؛ رمز و راز انتخاب نام‌های پاپ‌ها
کاردینال روبرت پرووست، که اصلیتی آمریکایی-پروئی دارد، به‌تازگی به‌عنوان پاپ جدید واتیکان انتخاب شده و نام «لئو چهاردهم» را برای خود برگزیده است. اما فلسفه این نام‌گذاری‌ها چیست؟
او در حالی این سمت را برعهده می‌گیرد که ۶۹ سال سن دارد و نخستین آمریکایی تاریخ است که به رهبری کلیسای کاتولیک منصوب می‌شود؛ نهادی که بیش از ۱٫۴ میلیارد پیرو در سراسر جهان دارد.
پرووست در شهر شیکاگو زاده شد و سال‌ها به‌عنوان مبلغ مذهبی در پرو فعالیت کرد. او که بعدها به ریاست اسقف‌های پرو رسید، به دلیل شخصیت گرم و مردمی‌اش و تلاش برای ارتباط با جوامع محروم شناخته می‌شود. تابعیت پرو را نیز دارد و بسیاری او را یک اصلاح‌طلب مذهبی می‌دانند.
انتخاب نام جدید، نخستین تصمیم رسمی هر پاپ پس از رسیدن به جایگاه رهبری واتیکان است؛ تصمیمی که ریشه در سنتی دیرینه دارد و اغلب حامل پیامی درباره نیت یا الهام اوست. این سنت که از بیش از ۵۰۰ سال پیش رایج شده، اغلب به نشانه احترام به پاپ‌های پیشین یا قدیسان مسیحی صورت می‌گیرد.
پاپ جدید هنوز درباره دلیل انتخاب نام «لئو چهاردهم» توضیحی نداده است. اما نام «لئو» سابقه‌ای طولانی در میان پاپ‌ها دارد. نخستین پاپی که این نام را برگزید، لئو اول بود که بین سال‌های ۴۴۰ تا ۴۶۱ میلادی در رأس کلیسا قرار داشت و به «لئوی کبیر» نیز شهرت دارد. گفته می‌شود در سال ۴۵۲، طی مواجهه‌ای با آتیلا، پادشاه هون‌ها، قدیسان پطرس و پولس به شکل معجزه‌آسا ظاهر شدند و آتیلا از حمله به ایتالیا منصرف شد؛ این واقعه در نقاشی مشهور رافائل در کاخ واتیکان نیز به تصویر کشیده شده است.
آخرین پاپی که نام لئو را برگزید، لئو سیزدهم بود که در سال ۱۸۷۸ به‌عنوان دویست‌وپنجاه‌وششمین پاپ انتخاب شد و تا سال ۱۹۰۳ در این منصب باقی ماند. او با نگارش پیام «Rerum Novarum» درباره حقوق کارگران و عدالت اجتماعی شناخته می‌شود.
با اینکه نام لئو در تاریخ کلیسا پرکاربرد بوده، رایج‌ترین نام در میان پاپ‌ها «یوحنا» است. از نخستین یوحنا در سال ۵۲۳ تا آخرین آن در سال ۱۹۵۸، این نام ۲۳ بار برگزیده شده و جایگاه ویژه‌ای در حافظه مذهبی کاتولیک‌ها دارد.
