جایگاه نوروز در ایران پس از ورود اسلام
از زمان ورود دین اسلام به ایران و پیروی مردم از آن، این آیین بنا به برخورد مسالمتآمیز خود با آداب و رسوم هر سرزمین، به رسمهای نوروزی ایرانیان نیز رنگ و بوی اسلامی و الهی بخشیده است.
عید نوروز در خانوادههای ایرانی با ذکر و دعا شروع میشود. صدای قرآن خواندن پدر در گوشه سفره هفتسین و نوای دلنشین مادر که دعای تحویل سال را زمزمه میکند، همگی نشان از جایگاه دین در عید باستانی ایرانی دارد.
عیدی که قرنهاست با آموزههای اسلامی گره خورده و پربرکت شده است. از دید و بازدیدهای عیدانه و اجرای صلهرحم گرفته تا عیدی دادن و سفرهای نوروزی، همگی حکمهایی است که اسلام بر آنها تأکید کرده است.
اسلام به آداب و رسوم درست و خداپسندانه احترام میگذارد. نمونه این رویکرد اسلام در مواجهه با جشن نوروز ایرانیهاست.
در منابع تاریخی نوشته شده که یکی از پیامبران خدا به نام حزقیل (یا ازقیل) در زمین سفر میکرد. روزی به سرزمینی رسید که مردم آن مرده بودند. پیامبر خدا عرض کرد: «خدایا! چگونه آنها را زنده خواهی کرد؟» خداوند دستور داد که مقداری آب بر روی خاک آنها بریز و درخواست کن تا زنده شوند. حزقیل مقداری آب ریخت و دعا کرد که آنها دوباره زنده شوند. به این صورت همه آنها زنده شدند و بین سی تا هفتاد سال زندگی کردند.
این واقعه در اولین روز بهار یعنی فروردین اتفاق افتاد و به این واسطه روز اول فروردین را عید میگویند و کلمه عید از عود و اعاده گرفته شده است.