فراتر از یک عادت؛ بررسی ریشههای روانی ناخن جویدن
جویدن ناخن، عادتی رایج است که در نگاه اول بیضرر به نظر میرسد اما میتواند ریشه در اختلالات پیچیدهتر سلامت روان داشته باشد.
به گزارش سلامت نیوز، ناخن جویدن یا اونیکوفاژی یک عادت بیمارگونه در نظر گرفته میشود که با ناخن جویدن تکراری و به ظاهر کنترل نشده مشخص میشود.
این عادت در کنار سایر رفتارهای تکراری مرتبط با بدن، تحت عنوان «اختلالات وسواسی اجباری» دستهبندی میشود و تحقیقات نشان میدهند که اونیکوفاژی با چندین اختلال روانپزشکی مرتبط است، از جمله:
اختلال کمبود توجه بیش فعالی: با تکانشگری و بیش فعالی و همچنین مشکل در توجه مشخص می شود.
اختلال نافرمانی مخالف: با سرپیچی و نافرمانی نسبت به افرادی که در موقعیت های قدرت هستند مشخص می شود.
اختلال اضطراب جدایی: با اضطراب بیش از حد در هنگام جدا شدن از افراد یا حیوانات خاص مشخص می شود.
سندرم تورت: با حرکات و صداهای غیر ارادی مشخص می شود.
رفتارهای مرتبط شامل کندن مزمن پوست، کشیدن مو، گاز گرفتن گونه و دندان قروچه است.
علائم اختلال جویدن ناخن چیست؟
اونیکوفاژی ممکن است علائم زیر را داشته باشد:
- احساس تنش قبل از گاز گرفتن (میتواند به صورت اضطراب، ناراحتی، هیجان و غیره ظاهر شود)
- احساسهایی مانند خارش یا درد
- احساس لذت و آرامش پس از گاز گرفتن و کندن ناخن
- احساس گناه یا شرم از جویدن ناخن
- آسیب به بافتهای اطراف انگشتان و کوتیکولها
- آسیب به دهان یا مشکلات دندانی
مطالعات نشان میدهد ناخن جویدن ممکن است توسط برخی عوامل از جمله کسالت، فشار و تنهایی ایجاد شود.
در حالی که عادت جویدن ناخن در کودکان رایجتر است، این عادت میتواند در نوجوانان و حتی بزرگسالانی دیده شود که ممکن است این عادت را به عنوان یک تیک عصبی داشته باشند.
گزینههای درمانی اونیکوفاژی چیست؟
اونیکوفاژی میتواند منجر به اضطراب، استرس عاطفی و مشکلات جسمی شود. درمان آن نیز بستگی به شدت بیماری دارد.
به عنوان مثال، اونیکوفاژی خفیف نیازی به درمان ندارد زیرا کودکان اغلب این عادت را ترک میکنند. نکاتی برای جلوگیری از جویدن ناخن عبارتند از:
- اجتناب از تحریک بیش از حد که ممکن است محرک جویدن ناخن باشد.
- مشغول نگه داشتن دهان و دست ها (مانند جویدن آدامس)
- مدیریت استرس و اضطراب (مانند ورزش)
- کوتاه نگه داشتن ناخن ها، مانیکور کردن یا پوشاندن آنها برای کاهش وسوسه جویدن
- استفاده از ترکیبات تلخ مزه روی ناخن برای جلوگیری از جویدن ناخن (بیشتر پزشکان این روش را توصیه نمی کنند)
- در برخی موارد رفتار درمانی ممکن است برای رسیدگی به هر گونه مشکل زمینه ای سلامت روان یا اختلالات روانی مورد نیاز باشد.