سناریوی فانتزی و پیامدهای فاجعه‌بار؛ اگر ماه به اندازه خورشید بود چه اتفاقی می‌افتاد؟
آیا تا به حال تصور کرده‌اید که صبح از خواب بیدار می‌شوید، به آسمان نگاه می‌کنید و می‌بینید که ماه، با اندازه‌ای برابر با خورشید، آسمان را کاملاً پر کرده است؟
این صحنه در نگاه اول جادویی به نظر می‌رسد، اما در پشت آن سناریوی وحشتناکی نهفته است که وجود حیات روی زمین را تهدید می‌کند.
قطر ماه تقریباً ۳۴۷۴ کیلومتر است، در حالی که قطر خورشید تقریباً ۱.۳۹ میلیون کیلومتر است. این بدان معناست که خورشید تقریباً ۴۰۰ برابر بزرگتر از ماه است. اگر اندازه ماه دو برابر شود و به اندازه خورشید شود، در حالی که در مدار فعلی خود (حدود ۳۸۴۰۰۰ کیلومتر از زمین) باقی بماند، اثر گرانشی آن بسیار زیاد خواهد بود.
با افزایش کشش گرانشی ماه بر روی زمین، اختلالات جزر و مدی عظیمی ایجاد خواهد شد که به طور بالقوه مناطق وسیعی از زمین را برای همیشه زیر آب خواهد برد.
یکی دیگر از تأثیرات احتمالی، می‌تواند اختلال در مدار زمین باشد. جسمی با این اندازه و نیروی گرانشی در چنین فاصله نزدیکی می‌تواند باعث اختلال مداری زمین شود و به طور بالقوه باعث انحراف آن از مدار خود به دور خورشید یا حتی برخورد با قمر غول‌پیکر زمین شود.
نور و گرما یا تاریکی مطلق
اگر ماه به اندازه خورشید شود اما به اندازه آن نور و گرما ساطع نکند، زمین نیمی از زمان (زمانی که ماه بین زمین و خورشید بود) در تاریکی کامل فرو می‌رود. با این حال، اگر ماه واقعاً به «خورشید دوم» تبدیل شود، زمین با یک فاجعه حرارتی روبرو خواهد شد.
وجود دو ستاره به اندازه خورشید، میزان تابش را دو برابر می‌کند و دمای زمین را به سطحی می‌رساند که می‌تواند جو را نابود کرده و اقیانوس‌ها را تبخیر کند.
اگر ماه به اندازه خورشید درخشان بود، دیگر هرگز شب را نمی‌دیدیم، که این امر ساعت زیستی انسان‌ها، حیوانات و گیاهان را مختل می‌کرد.
تغییر آسمان و آب و هوا
اگر این سناریوی فرضی اتفاق بیفتد، آسمان به شکلی که ما می‌شناسیم، نخواهد بود. ابرماه بخش‌های بزرگی از آسمان را می‌پوشاند و می‌تواند سیارات و ستارگان را از دید زمین کاملاً بپوشاند. اختلالات جوی به دلیل تغییرات در گرانش و تابش رخ می‌دهد و باعث پدیده‌های آب و هوایی خشونت‌آمیز و غیرقابل پیش‌بینی می‌شود.
از نظر علمی، غیرممکن است که ماه به این بزرگی باشد و در مکان فعلی خود باقی بماند. اگر چنین بود، زمین از همان ابتدا شکل نمی‌گرفت، یا توسط گرانش عظیم از هم می‌پاشید.
