شش انفجار موشکی که نتوانست شرکت اسپیسایکس را به زانو دربیاورد

شرکت فضایی اسپیسایکس که در سال ۲۰۰۲ توسط ایلان ماسک بنیانگذاری شد، در مسیر توسعه فناوریهای فضایی با رویکردی متفاوت نسبت به سازمانهای سنتی مانند ناسا حرکت کرده است. اما در این مسیر با شکستهای بزرگی روبرو شده است.
این شرکت به جای اتکا به شبیهسازیها و مطالعات طولانیمدت، از آزمایشهای پیاپی در دنیای واقعی برای اصلاح طراحی و افزایش کارایی استفاده میکند. نتیجه این رویکرد، بروز چندین انفجار در مراحل مختلف توسعه موشکهای این شرکت بوده که اگرچه خساراتی به همراه داشته، اما از نظر اسپیسایکس، جزئی از روند یادگیری محسوب میشود.
در تاریخ ۲۸ خرداد ۱۴۰۴، مرحله بالایی موشک استارشیپ در تأسیسات استاربیس در ایالت تگزاس منفجر شد. این موشک برای دهمین پرواز آزمایشی خود آماده میشد و انفجار آن، گلوله آتشینی در آسمان ایجاد کرد، اما تلفات جانی در پی نداشت.
در سال ۱۳۹۵، موشک فالکون ۹ در جریان یک آزمایش آتش استاتیک روی سکوی پرتاب، دچار انفجار شد و ماهوارهای ارتباطی را نابود کرد. علت اصلی این حادثه، شکستن پایهای فولادی در مخزن اکسیژن مایع اعلام شد که منجر به پاره شدن مخزن و انفجار شد.
در سال ۱۴۰۰، آزمایش پرواز ارتفاع بالای فضاپیمای استارشیپ در حالی انجام شد که فضاپیما توانست چندین مانور را با موفقیت انجام دهد، اما هنگام فرود، سرعتش را به اندازه کافی کاهش نداد و زاویه مناسبی برای فرود پیدا نکرد که موجب برخورد سخت آن با زمین شد.
در تیرماه سال ۱۳۹۴، تنها دو دقیقه پس از پرتاب فالکون ۹ از پایگاه فضایی کیپ کاناورال، موشک منفجر شد و فضاپیمای باری دراگون که به مقصد ایستگاه فضایی بینالمللی در حرکت بود، از بین رفت.
آزمایش پرواز یکپارچه موشک استارشیپ در فروردین ۱۴۰۲ نیز با شکست مواجه شد. نقص فنی در چندین موتور باعث شد موشک کنترل خود را از دست بدهد و پیش از رسیدن به مدار بهطور عمدی نابود شود. ایلان ماسک پیشتر اعلام کرده بود که این موشک تنها «۵۰ درصد» احتمال موفقیت در رسیدن به مدار را دارد.
همچنین در یکی از آزمایشهای اولیه فرود مرحله اول فالکون ۹ در سال ۱۳۹۴، تلاش برای بازگرداندن موشک به زمین با شکست مواجه شد، هرچند امروزه این فناوری به یکی از ویژگیهای کلیدی اسپیسایکس بدل شده است.