صابون، ماکارونی و سیگار؛ شگفتی‌های تبلیغات انتخاباتی آمریکا قبل از ظهور تکنولوژی
آیا تا به حال به این فکر کرده‌اید که نامزدهای انتخابات آمریکا چگونه کمپین‌ها و برنامه‌های خود را قبل از ظهور شبکه‌ها و رسانه‌های اجتماعی و گوشی‌های هوشمند تبلیغ می‌کردند؟
آنچه مسلم است این است که موضوع آسان نبود، بلکه نیاز به «نوآوری» و هوشمندی زیادی در انتخاب جذاب‌ترین راه برای دستیابی به رأی‌دهندگان داشت و نه تنها این، بلکه متقاعد کردن آن‌ها برای اتخاذ تصمیم دشوار به نفع یکی از رأی‌دهندگان نیز از مسائل اصلی بود.
از آنجایی که آن‌ها در زمانی بودند که اینترنت، سایت‌های شبکه‌های اجتماعی یا برنامه‌های کاربردی مدرنی که امروزه می‌شناسیم متحد نشده بودند، به نظر می‌رسید که برای ابداع روش‌هایی که آن‌ها را به سمت مخاطب هدایت کند، به خلاقیت زیادی نیاز بود.
از آنجایی که هر دوره روی آنچه در دسترس است سرمایه‌گذاری می‌کند، نامزدهای قبلی روی روش‌های خنده‌داری تمرکز می‌کردند که ممکن است در زمان ما عجیب به نظر برسد، اما تأثیر آن‌ها جادویی بود و قادر به ایجاد تفاوت و تعیین هویت ساکنان کاخ سفید بود.
سیگار
وب سایت The History نوشت: در قرن نوزدهم، پاکت‌های سیگار یکی از بهترین مکان‌ها برای چسباندن تبلیغات کمپین بود، به خصوص که در آن زمان سیگار کشیدن و استعمال دخانیات بخش مهمی از زندگی روزمره در آمریکا بود.
در آن زمان، کمپین انتخاباتی بنجامین هریسون، نامزد ریاست جمهوری، یک جعبه سیگار به شکل یک کلبه چوبی منتشر کرد، در حالی که ستاد انتخاباتی هنری کلی، یک پیپ با سر او طراحی کرده بود.
در مورد مبارزات انتخاباتی ویلیام هاوارد تافت، این تبلیغات به شکل یک سیگار بزرگ ۹ اینچی بود که با صورت او تزئین شده بود، تبلیغی که عشق این نامزد به سیگار را تا حد زیادی منعکس می‌کرد، زیرا او آن‌ها را در اوایل دهه ۱۸۹۰ هنگامی که در اوهایو یک قاضی فدرال بود توزیع می‌کرد.
در قرن بیستم شرکت‌های دخانیات بسته‌های مخصوص سال انتخابات را برای هر نامزد صادر کردند و فروشگاه‌های تنباکو بسته‌های رقیب را در کنار هم فروختند.
فروش نوعی «نظرسنجی» غیررسمی بود، به این معنی که هر چه این تعداد بیشتر باشد، شانس نامزد بیشتر است و بالعکس.
علیرغم اثرات وخیم سیگار برای سلامتی، بسیاری از نامزدهای ریاست جمهوری آمریکا به دلیل محبوبیت گسترده سیگار با آن بازی می‌کردند و این تاکتیک، کارایی خود را تا همین اواخر در رقابت جورج اچ دبلیو بوش و مایکل دوکاکیس در سال ۱۹۸۸ حفظ کرد.
صابون
از جمله عجیب‌ترین محصولات مرتبط با تبلیغات انتخاباتی، صابون کودکان بود که به قدری فراگیر شد که به یکی از برجسته‌ترین سوغاتی‌هایی تبدیل شد که در انتخابات ۱۸۹۶ ظاهر شد.
رقابت آن سال بین ویلیام مک کینلی جمهوری‌خواه و ویلیام جنینگز برایان دموکرات بود و موضوع اصلی در مبارزات انتخاباتی این بود که آیا باید استاندارد طلا را به نفع طرح اقتصادی جایگزین برایان که او آن را «نقره رایگان» نامید، کنار بگذاریم یا خیر.
در آن سال، شرکت‌های صابون‌سازی مانند Jergens می‌خواستند فناوری تولید جدیدی را به نمایش بگذارند که به آن‌ها امکان می‌داد صابون را به هر شکلی که می‌توان تصور کرد، تولید کنند، نه فقط صابون.
برخی گزارش‌ها می‌گویند که صابون‌ها در جعبه‌هایی قرار گرفته‌اند که روی آن‌ها نوشته شده بود: «بابا نقره مجانی می‌خواهد!» یا «پدرم استاندارد طلا می‌خواهد!»
در آن زمان، به نظر می‌رسید که هیچ چیز مانند یک نوزاد برهنه قد چهار اینچی از صابون، سیاست اقتصادی را بیان نمی‌کرد.
پاستا
در سال ۱۹۹۶، کرافت جعبه‌های مخصوصی از مک اند پنیر معروف خود را تولید کرد تا در کنوانسیون‌های ملی جمهوری‌خواهان و دموکرات‌ها در آن سال توزیع شود.
ترفند این بود که تکه‌های کوچک پاستا به جای شکل‌های شناخته‌شده قبلی به شکل دونات یا فیل در می‌آمدند.
اما این اولین بار نیست که یک تولیدکننده آمریکایی به دنبال عرضه محصولات خود به رای‌دهندگان هر دو حزب است.
حتی تولیدکنندگان کوچک نیز وارد این تجارت شدند، مانند فلزکاران قرن ۱۹ که سگک‌های کمربندهای ظریفی را در سال ۱۸۸۸ به هر دو نامزد فروختند.
بازی و عروسک
کودکان حق رای ندارند، اما این امر باعث نشده که کمپین‌های سیاسی از هر رأی‌دهنده‌ای با اسباب بازی‌ها و عروسک‌هایی با مضمون کاندیداها برای «بچه» جذاب باشند.
گروور کلیولند اولین رئیس جمهوری بود که در دوران ریاست جمهوری ازدواج کرد و همسر جوان زیبای او فرانسیس در قرن نوزدهم یک شهرت بود.
طبق آنچه در وب سایت The History آمده است، کمپین کلیولند از شیفتگی آمریکا به بانوی اول با چاپ مجموعه‌ای از کارت‌های بازی با فرانسیس در نقش چهار ملکه، کلیولند در نقش پادشاه و گروهی از وزرای کابینه در نقش آس و جک بود.
در انتخابات سال ۱۸۹۶، یک شرکت بازی‌سازی نوآور، Presidential Chaos را منتشر کرد، یک بازی کشویی که در آن برنده بر اساس نتایج کالج الکترال انتخاب می‌شد.
