اسپیس ایکس، اولین پیاده‌روی فضایی خصوصی جهان را با میلیاردر معروف آغاز کرد
در ارتفاع بیش از ۴۳۵ مایلی (۷۰۰ کیلومتری) بالای سر ما، خدمه مأموریت Polaris Dawn شرکت اسپیس‌اکس در حال رقم زدن لحظه‌ای تاریخی هستند؛ زیرا آن‌ها اولین راهپیمایی فضایی خصوصی جهان را آغاز کرده‌اند.
در ساعت ۱۰:۵۸ به وقت بریتانیا (۰۵:۵۸ به وقت شرقی ایالات متحده)، میلیاردر «جرد آیزاکمن» به عنوان اولین فضانورد غیرحرفه‌ای وارد فضای بی‌وزن می‌شود.
در طول یک شناوری دو ساعته در ارتفاعی تقریباً دو برابر ایستگاه فضایی بین‌المللی، آیزاکمن و متخصص مأموریت، «سارا گیلیس»، به نوبت از فضاپیمای خود خارج می‌شوند.
در این مأموریت پرخطر، آیزاکمن و گیلیس با تشعشعات خطرناک و تغییرات فشار جوی تهدیدکننده زندگی مواجه خواهند شد، زیرا آن‌ها در حال آزمایش لباس‌های فضایی جدید اسپیس ایکس هستند.
میل‌آنلاین تمام اخبار و به‌روزرسانی‌های این مأموریت را به شما ارائه خواهد کرد، پس حتماً پخش زنده را دنبال کنید تا شاهد این مأموریت پیشگامانه باشید.
شرکت اسپیس ایکس تأیید کرده که پنجره زمانی چهار ساعته برای راهپیمایی فضایی از ساعت ۵:۵۸ به وقت شرقی (۱۰:۵۸ به وقت بریتانیا) آغاز خواهد شد.
در بیانیه‌ای گفته شده: «روز پنج‌شنبه، ۱۲ سپتامبر، خدمه Polaris Dawn تلاش خواهند کرد تا اولین راهپیمایی فضایی که به عنوان فعالیت خارج از فضاپیما (EVA) نیز شناخته می‌شود، را از فضاپیمای دراگون انجام دهند.»
این فعالیت در ساعت ۵:۵۸ صبح به وقت شرقی هدف‌گذاری شده است. در صورت نیاز، فرصت پشتیبانی در روز جمعه، ۱۳ سپتامبر، در دسترس خواهد بود.
این زمان از زمان اولیه ۷:۲۳ به وقت بریتانیا (۲:۲۳ به وقت شرقی) عقب افتاده است، اگرچه اسپیس ایکس دلیل تأخیر را اعلام نکرده است.
در این مأموریت، میلیاردر جرد آیزاکمن، فرمانده سابق نیروی هوایی «اسکات کید پوتیت» و کارمندان اسپیس ایکس، «سارا گیلیس» و «آنا منون» حضور دارند.
خدمه کار خود را با آماده‌سازی لباس‌های فضایی جدید «EVA» اسپیس ایکس و انجام بررسی‌های نشت کامل آغاز خواهند کرد.
خدمه اکنون کابین را برای راهپیمایی فضایی آماده کرده‌اند، تمام اقلام آزاد را ایمن کرده و در حال پوشیدن لباس‌های فضایی خود هستند.
این اولین بار است که لباس‌های فضایی EVA اسپیس ایکس خارج از شرایط آزمایشگاهی استفاده می‌شوند، بنابراین خدمه بسیار با دقت عمل خواهند کرد تا از عملکرد صحیح آن‌ها اطمینان حاصل کنند.
پس از نیم ساعت، زمانی که فضاپیمای دراگون به‌طور کامل بی‌فشار شد، دریچه باز خواهد شد.
فرمانده مأموریت، جرد آیزاکمن، به‌دقت خود را از کپسول خارج کرده و وارد فضای باز خواهد شد.
او ابتدا با انجام حرکات از پیش برنامه‌ریزی‌شده به مدت ۱۲ دقیقه، قابلیت تحرک لباس فضایی را آزمایش می‌کند و سپس به داخل فضاپیما بازگشته و در جای خود قرار می‌گیرد.
سپس متخصص مأموریت، سارا گیلیس، از فضاپیما خارج می‌شود و همان مجموعه حرکات را انجام داده و سپس به جایگاه خود بازمی‌گردد.
برخلاف لباس‌های EVA ناسا، لباس‌های فضایی اسپیس ایکس فقط از طریق یک کابل به فضاپیما متصل بوده و پشتیبانی حیاتی را دریافت می‌کنند و به‌جای سیستم داخلی پشتیبانی زندگی، به کابل متکی هستند.
درحالی‌که این ویژگی لباس‌ها را بسیار متحرک‌تر می‌کند، اما به این معناست که کابل ۱۲ فوتی (۳.۷ متری) تنها چیزی است که فضانوردان را از سرگردانی یا خفگی در فضا حفظ می‌کند.
خلبان مأموریت و فرمانده سابق نیروی هوایی، اسکات پوتیت، و افسر پزشکی، آنا منون، در تمام مدت روی صندلی‌های خود باقی می‌مانند تا علائم حیاتی دو فضانورد خارج از فضاپیما را نظارت کنند.
از آنجایی که فضاپیمای دراگون قفل هوایی ندارد، کل فضاپیما باید به‌طور هم‌زمان بی‌فشار شود؛ بنابراین پوتیت و منون نیز باید لباس‌های EVA بپوشند.
این امر تمامی چهار خدمه را در معرض شرایط سخت مدار پایین زمین قرار می‌دهد و رکورد جدیدی برای بیشترین تعداد افرادی که هم‌زمان در خلأ فضا هستند، ثبت خواهد کرد.
تاکنون فقط سازمان‌های فضایی دولتی فضانوردان را برای راهپیمایی فضایی فرستاده‌اند، زیرا خطرات بسیار بالایی در این کار وجود دارد.
شناور شدن در خارج از دیواره‌های محافظ یک فضاپیما به‌عنوان یکی از خطرناک‌ترین وظایف فضانورد شناخته می‌شود.
در این مورد، این خطر تنها به این دلیل افزایش می‌یابد که هیچ‌یک از خدمه به جز آیزاکمن قبلاً در فضا نبوده‌اند.
یک ساعت پس از شروع راهپیمایی فضایی، دریچه بسته شده و فضاپیما به‌آهستگی در طول یک ساعت بعدی فشار خود را بازخواهد یافت.
این کار باید بسیار آهسته انجام شود تا تغییرات بزرگ فشار باعث ایجاد عوارضی برای فضانوردان نشود.
مانند غواصان عمق دریا، زمانی که فضانوردان وارد خلأ فضا می‌شوند، افت ناگهانی فشار می‌تواند باعث شود نیتروژن حل‌شده در خون به شکل حباب درآید.
این حباب‌ها می‌توانند منجر به وضعیتی به نام بیماری کاهش فشار (decompression sickness) شوند که در موارد شدید می‌تواند کشنده باشد.
برای جلوگیری از این بیماری، خدمه Polaris Dawn دو روز گذشته را با انجام یک روش پیش‌تنفسی سپری کرده‌اند و با تنفس یک مخلوط گاز پر از اکسیژن، نیتروژن را از خون خود دفع کرده‌اند.
این مدت زمان به‌مراتب طولانی‌تر از دو ساعتی است که فضانوردان ایستگاه فضایی بین‌المللی قبل از راهپیمایی فضایی سپری می‌کنند، در حالی که فشار کابین به‌آرامی کاهش یافته و سطح اکسیژن افزایش می‌یابد.
در شبکه‌های اجتماعی، کاربران هیجان و آرزوهای خوب خود را برای خدمه قبل از شروع راهپیمایی فضایی به اشتراک گذاشتند.
یکی از کاربران در X، توییتر سابق، نوشت: «بزن بریم!! دعا برای یک راهپیمایی فضایی ایمن برای Polaris Dawn.»
کاربر دیگری نوشت: «کاملاً شگفت‌انگیز. یک دستاورد دیگر!»
کاربر دیگری گفت: «انسانیت بار دیگر به سوی ستارگان دست دراز می‌کند.»
در همین حال، ایلان ماسک، مدیرعامل اسپیس ایکس، بیانیه‌ای ساده اما هیجان‌زده به اشتراک گذاشت و نوشت: «راهپیمایی فضایی!»
مأموریت Polaris Dawn در تاریخ ۱۰ سپتامبر ساعت ۵:۲۳ به وقت شرقی از مرکز فضایی کندی در فلوریدا پرتاب شد.
دیروز، فضاپیمای Dragon Crew شرکت اسپیس ایکس خدمه خود را به ارتفاع ۸۷۰ مایلی (۱۴۰۰ کیلومتری) بالای زمین منتقل کرد. بالاترین ارتفاعی که هر انسانی از زمان مأموریت‌های آپولو ناسا به آن دست یافته است.
در این ارتفاع، کپسول Dragon به‌طور مختصر وارد کمربند Van Allen زمین شد. منطقه‌ای که میدان‌های مغناطیسی ذرات باردار با تشعشع بالا را به دام می‌اندازند.
ورود به کمربند Van Allen به این معنی است که خدمه در مدت چند ساعت دوز زیادی از تشعشعات فضایی دریافت کردند، به اندازه‌ای که تخمین زده می‌شود به‌مقدار تشعشعاتی باشد که در ۲۰ سال بر روی زمین دریافت می‌کنند.
ناسا اشاره کرده است که «عبور سریع از این منطقه برای محدود کردن مواجهه با تشعشع حیاتی است»، زیرا دوزهای بالای تشعشعات فضایی می‌توانند با آسیب به DNA سلولی خطر بلندمدت ابتلا به سرطان را برای فضانوردان افزایش دهند.
با خروج از حفاظ فضاپیما، آیزاکمن و گیلیس بار دیگر خود را در معرض تشعشعات مضر قرار خواهند داد، اگرچه به میزان بسیار کمتری خواهد بود.
در طول مأموریت، Polaris Dawn حدود ۴۰ آزمایش علمی نیز انجام خواهد داد که برخی از آن‌ها اثرات مضر مواجهه با تشعشعات را اندازه‌گیری می‌کنند.
این آزمایش‌ها شامل آزمایش لنزهای تماسی است که با میکروالکترونیک‌هایی جاسازی شده‌اند تا تغییرات در فشار و شکل چشم را به‌طور پیوسته کنترل کنند.
خدمه Polaris Dawn همچنین فرصت خواهند داشت تا جدیدترین سیستم ارتباط لیزری اسپیس ایکس را آزمایش کنند.
آن‌ها تلاش خواهند کرد تا بین فضاپیما و Starlink، مجموعه‌ای متشکل از بیش از ۶۰۰۰ ماهواره اینترنتی اسپیس‌اکس، ارتباط برقرار کنند تا سرعت ارتباطات فضایی را بهبود بخشند.
پس از شش روز در فضا، مأموریت با فرودی در آب‌های سواحل فلوریدا به پایان خواهد رسید.
