نیش «دراکولای افغانستانی»؛ عطری منحصربفرد یا داروی آرامبخش
آهوی مشک یا ختن یکی از نادرترین گونههای آهوی جهان است که در کوهستانهای شمال شرقی افغانستان زندگی میکند و از ویژگیهایی این آهو، داشتن دندانهای نیشمانند با عطری فوقالعاده است که علاوه بر کاربرد در ساخت عطر، خواص دارویی هم دارد.
ماده خوشبو که از ناحیه شکم جنس نر آهوی مشک ترشح میشود، یکی از گرانترین و باارزشترین مواد طبیعی در جهان است که در صنعت عطرسازی و داروسازی کاربرد فراوان دارد و از طلا هم گرانبهاتر است.
مشک علاوه بر استفاده پایهای در ساخت عطر، به عنوان داروی آرامبخش، سردرد، درمان سرماخوردگی و تقویت قلب و معده و چشم نیز به کار می رود.
مشک یکی از معدود عطرهایی است که منبع آن حیوانی بوده و از کلمه عربی مسکن نشأت میگیرد.
آهوی ختن با قد یک متری، قهوهای رنگ و سرعتی بالا که شکارچیها به سختی میتوانند آن را شکار کنند، بیشتر در ارتفاعات کوههای جنگل هیمالایا زندگی میکند. همچنین در مناطقی همچون تبت، سیبری، شمال غرب چین و برخی مناطق مرکزی آسیا نیز یافت میشود.
P
ماده معطر مشک تنها در زمستان که از حالت مایع به جامد تبدیل میشود، قابل استخراج از بدن این آهو است. شکارچیان کیسه یا غده مشک را پس از ذبح آهو، از شکم او خارج کرده و در معرض آفتاب روی سنگ مسطح پهن کرده و یا در روغن داغ شده خشک میکنند. روش دوم بدست آوردن مشک، بدون شکار و ذبح انجام میگیرد. این کار زمانی صورت میگیرد که این غده به قدری بزرگ میشود که باعث درد آهو شده و او با ساییدن بدن خود به سنگ، پوست خود را پاره کرده و غده را از بدن خود خارج میکند.
به دلیل گرانبها بودن این ماده سیاهرنگ، فروشندگان با اضافه کردن موادی دیگر به آن، وزن آن را بیشتر میکنند تا سود بیشتری از فروش آن بدست آورند.
این ماده که حاوی مقداری کافئین است به جای چای یا قهوه نیز مورد استفاده قرار میگیرد اما متخصصان معتقدند مصرف زیاد آن منجر به اختلال در دستگاههای عصبی میشود.
علاوه بر استفاده از مشک به عنوان عطر، میتوان از آن به عنوان داروی آرامبخش، سردرد، درمان سرماخوردگی و تقویت قلب و معده و چشم نیز استفاده کرد.