با دستور ترامپ آلکاتراز دوباره باز می‌شود؛ با این زندان مخوف آشنا شوید
دونالد ترامپ، رئیس جمهور آمریکا، روز یکشنبه اعلام کرد که دستور بازسازی زندان آلکاتراز و بازگشایی آن به روی خطرناک‌ترین جنایتکاران آمریکا را صادر کرده است، این در حالی است که این زندان بدنام فدرال شش دهه پیش تعطیل شده بود.
ترامپ در پلتفرم اجتماعی حقیقت خود نوشت که این زندان که در جزیره‌ای کوچک در سواحل سانفرانسیسکو واقع شده است، برای «خشن‌ترین و بی‌رحم‌ترین جنایتکاران آمریکا» تعیین خواهد شد و افزود که این زندان «به طور قابل توجهی گسترش خواهد یافت.»
آلکاتراز یک زندان فدرال آمریکایی است که در جزیره‌ای در خلیج سانفرانسیسکو، ایالات متحده آمریکا، معروف به جزیره آلکاتراز یا صخره، ساخته شده است. این زندان در سال ۱۹۶۳ به دلیل هزینه‌های فزاینده اداره و نوسازی ساختمان‌هایش تعطیل شد.
جزیره آلکاتراز در قلب خلیج سانفرانسیسکو، حدود یک و نیم کیلومتر با شهر معروف سانفرانسیسکو در غرب ایالات متحده فاصله دارد. با یک سفر کوتاه با کشتی که گردشگران را از بندری مشخص در سانفرانسیسکو به بندرگاه جزیره منتقل می‌کند، می‌توان به آنجا رسید.
موقعیت مکانی این جزیره، مناظر زیبایی از خلیج سانفرانسیسکو را از هر طرف ارائه می‌دهد، همچنین منظره‌ای جادویی از سانفرانسیسکو و چراغانی‌های آن در شب، یکی از زیباترین شهرهای جهان، را به نمایش می‌گذارد.
این امر باعث شد ایالت ایلینوی آمریکا در سال ۲۰۱۸ تمایل خود را برای تبدیل زندان آلکاتراز به موزه‌ای برای گردشگران اعلام کند.
تاریخچه زندان آلکاتراز
از زمان کشف قاره آمریکا و رسیدن به ساحل غربی مشرف به اقیانوس آرام، این جزیره تقریباً متروکه باقی ماند تا اینکه فرماندار نظامی کالیفرنیا در سال ۱۸۴۷ آن را از دولت مکزیک خریداری کرد. در سال ۱۸۵۴، یک فانوس دریایی در آنجا ساخته شد که اولین فانوس دریایی در سواحل اقیانوس آرام بود.
تقریباً در همان زمان، ارتش شروع به استفاده از این جزیره به عنوان قلعه و سربازخانه و سپس به عنوان زندان نظامی کرد. در سال ۱۹۳۴، اداره امور از وزارت دفاع به وزارت دادگستری منتقل شد و بیش از بیست و نه سال، این جزیره و ساختمان‌های آن به عنوان یک زندان فدرال، تابع سختگیرانه‌ترین استانداردهای انضباطی و امنیتی، مورد استفاده قرار گرفت.
آلکاتراز زندان ابد نبود، بلکه مکانی موقت برای بازداشت مجرمان سرکشی بود که علیه مقررات زندان شورش می‌کردند، یا اقدام به فرار می‌کردند و منبع دائمی دردسر و آشفتگی بودند. پس از اینکه خوی وحشی آن‌ها رام و رفتارشان اصلاح شد (که به طور متوسط هشت تا ده سال طول می‌کشید)، آن‌ها را به زندان‌های دیگر منتقل می‌کردند.
هدف اصلی آن این بود که ایده فرار را برای زندانی غیرممکن کند و او را به زندگی زندان و نظم و انضباط درون آن عادت دهد. زندان همچنین حس محرومیت شدیدی را در زندانی ایجاد می‌کرد که خود را فاقد آزادی می‌دید، در عین حال که از چراغانی‌ها و شلوغی یکی از زیباترین شهرهای جهان بسیار دور بود.
حقایقی درباره آلکاتراز
این زندان ۳۷۸ سلول داشت (که ۴۲ تای آن‌ها انفرادی بودند)، با این حال تعداد زندانیان به طور متوسط ۲۶۰ نفر بود و هرگز از ۳۰۲ نفر تجاوز نمی‌کرد.
۱۵۴۵ زندانی از این زندان عبور کرده‌اند که همگی (دیر یا زود) آزاد شده‌اند، به جز: ۱۵ نفر از آن‌ها که در حین گذراندن دوران محکومیت خود به مرگ طبیعی درگذشتند، ۵ نفر خودکشی کردند و ۸ نفر توسط سایر زندانیان کشته شدند.
در همین حال، سی و شش زندانی در چهارده ماجراجویی جداگانه اقدام به فرار کردند که نتیجه (علاوه بر اعداد قبلی): ۸ کشته، ۲ اعدام و ۵ نفر که سرنوشتشان نامعلوم است.
افراد مشهور آلکاتراز
بسیاری از جنایتکاران سرشناس در این زندان زندانی بودند، از جمله آل کاپون که از سال ۱۹۳۴ تا ۱۹۳۸ در آنجا زندگی می‌کرد و سپس به بیمارستان زندان منتقل شد. دکتر پارکر، جورج کلیِ «مسلسل»، رابرت استرود و دیگر افراد مشهور نیز مدتی در آنجا زندانی بودند.
