این ماهی باستانی به درمان سرطان در انسانها کمک میکند؟
محققان دانشگاه ییل در آمریکا با بررسی یک ماهی دارتشکل باستانی به نام «گار» به این نتیجه رسیدهاند که شاید بتوان از مکانیسمهای ترمیم DNA در این ماهی برای شکست سرطان در انسانها استفاده کرد.
این محققان کشف کردهاند که گروه قدیمی ماهیان «گار» دارای کندترین سرعت تکامل مولکولی در میان تمام مهرهداران فکدار هستند. نتایج این تحقیق نشان میدهد که ژنوم این ماهیان شگفتانگیز تا سه برابر کندتر از سایر گروههای مهرهداران تغییر میکند.
گارها یا همان سرسوسماری الیگاتورها، ماهیان شکارچی باستانی هستند که اکنون در آمریکای شمالی در آبهای شیرین و شور زندگی میکنند. این موجودات دارای بدنی دارتشکل و منقاری بلند هستند که شبیه به یک جفت پنس عمل میکند. علاوه بر شکل ظاهری عجیب، گارها نزدیکترین نمونههای زنده به فسیلهای ۱۵۰ میلیون ساله خود در دوره ژوراسیک محسوب میشوند.
محققان در این مطالعه دریافتند که گارها توانایی آمیزش موفق با گونههای مختلف دیگر را دارند، به گونهای که نوزادان آنها زنده مانده و قابلیت باروری در بلوغ را خواهند داشت. این امر نشاندهنده وجود قدیمیترین شکاف شناساییشده بین والدین در میان جانوران است.
پژوهشگران معتقدند که دلیل این پدیده شگفتانگیز وجود مکانیسمهای ترمیم DNA بسیار قدرتمند در گارها است که به آنها اجازه میدهد جهشهای مضر را اصلاح کنند. جهشهای نامطلوب در DNA، اغلب منجر به سرطان در انسانها میشوند.
دکتر توماس نیر از دانشگاه یِیل در این باره میگوید: بیشتر سرطانها در واقع جهشهای جسمی هستند که نشان از شکست مکانیسمهای ترمیم DNA فرد است. اگر مطالعات آینده ثابت کند مکانیسمهای گارها کارآمد هستند و ما علت آن را کشف کنیم، میتوانیم درباره بهکارگیری آنها در سلامت انسان برنامهریزی کنیم.
چیس براونشتاین، دیگر نویسنده این مقاله، معتقد است این کشف نشان میدهد که فسیلهای زنده تنها پدیدههای عجیب تکاملی نیستند، بلکه تصاویر زندهای از نحوه عملکرد تکامل در طبیعت هستند که میتوانند کاربردهای بالقوهای در تحقیقات پزشکی و بهبود سلامتی انسانها داشته باشند.
در حالی که درمان سرطان همچنان یکی از بزرگترین چالشهای پزشکی باقی مانده، شاید بتوان با الهام از این ماهیان باستانی و مکانیسمهای ترمیم DNA آنها، راهکارهای جدیدی برای مبارزه با این بیماری کشنده یافت.