مثلث برمودا، خرافات است یا حقیقت دارد؟
مثلث برمودا قسمت وسیعی از اقیانوس اطلس را در بر گرفته است؛ کشتی‌ها و هواپیماهای زیادی در این منطقه ناپدید شدند و حتی لاشه‌ای از آنها هم یافت نشده است.
آمارهای غیر رسمی ۱۰۰ سال گذشته حول مثلث برمودا نشان می‌دهند، حدود ۵۰ کشتی و ۲۰ هواپیما در این منطقه ناپدید شده‌اند. منطقه‌ای که از غرب به سواحل جنوب شرقی ایالات متحده، از شمال به مجمع الجزایر برمودا و از جنوب به آنتیل بزرگ محدود می‌شود.
محلی که باعث شگفتی محققان و دانشمندان و تقویت قوه تخیل نویسندگان شده و همگان را متحیر کرده است.
اولین بار در سال ۱۸۸۰ میلادی بود که یک کشتی آموزشی همراه با خدمه خود در این منطقه ناپدید شد. سال ۱۹۱۸ و ۱۹۴۵ بار دیگر کشتی‌ها و هواپیماهای امریکایی با حدود ۳۳۰ خدمه و مسافر و خلبان و کمک خلبان مفقود شدند. این روند در قرن بیستم با ناپدید شدن ۲۵ هواپیمای کوچک در حین پرواز بدون بجا گذاشتن لاشه و اثری از خود ادامه پیدا کرد.
در سال ۱۹۷۴، ریچارد ونیر نویسنده امریکایی کتاب «مثلث شیطان» و چارلز برلیتز کتاب «مثلث برمودا» را منتشر کردند. در طول این سال‌ها تئوری‌های زیادی درباره این مثلث مخوف ارائه شده است. از جمله آنها:
وجود دروازه‌های زمانی ناشی از انحراف در بافت فضا-زمان که امکان باز شدن در این نقطه را دارد، یا نظریه بیگانگانی که در قعر اقیانوس برای خود ایجاد پایگاه کرده‌اند. همچنین کنت مک کال، روانشناس و نویسنده کتاب شفای جن زده‌ها، مدعی شد که این منطقه مملو از ارواح برده‌های آفریقایی است که ملوانان کشتی‌های مختلف در راه امریکا آنها را به آب انداخته‌اند.
از سوی دیگر در سال ۲۰۰۳ دانشمندان دانشگاه موناش استرالیا طی آزمایشاتی ثابت کردند که حباب‌های عظیم متان که ممکن است در اثر اصابت رعد و برق مشتعل شوند موجب غرق شدن کشتی‌ها و هواپیماها می‌شوند.
تبدیل یخ متان به گاز انفجاری شبیه انفجار هسته‌ای را در پی دارد و مقدار زیاد گاز آزاد شده طی این فرآیند باعث غرق شدن کشتی‌ها در آب‌های مملو از گاز می‌شود.
اما تاکنون هیچ مدرکی دال بر اثبات این آزمایشات در شرایط واقعی پیدا نشده است.
