کرسی‌ای که خودش تکان می‌خورد؛ روایت تازه از «اتاق اسرارآمیز» کاخ سفید
گزارش تازه‌ای که از زبان یکی از قدیمی‌ترین مدیران تشریفات کاخ سفید منتشر شده، بار دیگر افسانه‌ها و روایت‌های عجیب درباره اتاق‌های مرموز این ساختمان تاریخی را زنده کرده است.
تاقی که برخی کارکنان می‌گویند در آن «کرسی به‌تنهایی تکان می‌خورد» و سایه حضور آبراهام لینکلن را می‌توان حس کرد.
این روایت‌ها بخشی از خاطرات گری والترز، کسی که از سال ۱۹۷۰ تا ۲۰۰۷ به‌عنوان طولانی‌مدت‌ترین رئیس کارکنان اقامتگاه کاخ سفید خدمت کرد، است. او که در آستانه انتشار کتاب جدیدش با عنوان «خاطرات کاخ سفید ۱۹۷۰ تا ۲۰۰۷» سخن می‌گفت، تجربه بیش از سه دهه حضور در قلب تصمیم‌سازی آمریکا را تشریح کرد؛ تجربه‌ای که از دوران ریچارد نیکسون آغاز شد و تا سال‌های جورج دبلیو بوش ادامه یافت.
والترز می‌گوید یکی از امتیازهای این شغل، گفتگوی روزانه با رئیس‌جمهور و بانوی اول بوده است؛ فرصتی که به او امکان می‌داد رؤسای مختلف و خانواده‌هایشان را از نزدیک و در زندگی روزمره بشناسد. او در این مدت شاهد دگرگونی‌های بزرگ در کاخ سفید بوده؛ از افزودن ایوان ترومن گرفته تا تبدیل استخر قدیمی به اتاق کنفرانس خبری و حتی ساخت پیست دویدن در دوران بیل کلینتون.
او همچنین به تغییراتی اشاره کرد که دونالد ترامپ انجام داد، از جمله بازطراحی باغ‌های رز و ایجاد سالن رقص جدید پس از تخریب بخش‌هایی از بال شرقی. بخش شرقی همان جایی است که والترز از خاطره‌ای شخصی و مهم یاد می‌کند: آشنایی با همسرش که در سال‌های پایانی دولت نیکسون و دوران فورد به‌عنوان مسئول پذیرش آن بخش فعالیت می‌کرد.
در میان تجربه‌های سنگین، والترز روزهای پس از حملات یازدهم سپتامبر ۲۰۰۱ و دیدار تاریخی رونالد ریگان و میخائیل گورباچف را از مهم‌ترین لحظات کاری خود دانست؛ دیداری که به امضای معاهده مهمی درباره تسلیحات هسته‌ای انجامید و به گفته او «احساس پایان جنگ سرد» را به همراه داشت.
والترز در ادامه توضیح داد که در دوره‌های تعطیلی دولت فدرال، حدود ۹۰ نفر از کارکنان اقامتگاه باید به‌صورت گزینشی حاضر می‌بودند تا امور حیاتی مانند آشپزی، نگهداری فنی و خدمات ضروری ریاست‌جمهوری مختل نشود.
در توصیف فضای احساسی روزهای انتقال قدرت، والترز گفت که کاخ سفید ظرف حدود شش ساعت برای ساکنان جدید کاملاً آماده می‌شود؛ از چیدمان وسایل گرفته تا تهیه غذاهای مورد علاقه. او افزود که خانواده‌ها معمولاً زمانی احساس راحتی می‌کنند که کارکنان هنگام ورودشان مکالمه را قطع نکنند؛ نشانه‌ای از اینکه ریتم طبیعی خانه بازگشته است.
اما رازآلودترین بخش سخنان او درباره «اتاق لینکلن» بود؛ جایی که به گفته والترز، چندین بار کارکنان صداهای نامعمول شنیده‌اند. او به یاد می‌آورد که یک کارمند جوان پس از ورود به اتاق، صدایی شنید و دید که «صندلی گهواره‌ای خودش تکان می‌خورد»؛ تجربه‌ای که باعث شد او باور کند شاید روح رئیس‌جمهور آبراهام لینکلن هنوز در آنجا حضور دارد.
