«دارک ایگل»؛ سلاح فراصوتی آمریکا با توان هدفگیری پکن، مسکو و تهران
سفر اخیر وزیر دفاع آمریکا به مجتمع نظامی «ردستون آرسنال» در ایالت آلاباما، توجهها را بار دیگر به برنامه تسلیحاتی جدیدی جلب کرد که واشنگتن آن را یکی از مهمترین ابزارهای بازدارندگی آینده خود میداند.
در جریان این بازدید، اطلاعات تازهای درباره سامانه فراصوتی «دارک ایگل» منتشر شد؛ سامانهای که به گفته مقامات نظامی آمریکا، توان ضربه زدن به اهداف راهبردی در فواصل بسیار دور را دارد.
«دارک ایگل» که نام رسمی آن «سلاح ضربه فراصوتی دوربرد» است، توسط ارتش آمریکا توسعه داده میشود و از یک سکوی متحرک زمینی شلیک میشود. این سامانه بر پایه یک موشک حامل و یک وسیله گلایدکننده طراحی شده که میتواند با سرعتی بیش از پنج برابر سرعت صوت در داخل جو حرکت کند و در عین حال مانورپذیری بالایی داشته باشد. چنین ویژگیهایی باعث میشود رهگیری آن برای سامانههای پدافند هوایی بسیار دشوار باشد.
به گفته مقامات نظامی، این توانمندی به «دارک ایگل» اجازه میدهد اهدافی با ارزش بالا و حساس به زمان، از جمله مراکز فرماندهی و کنترل، شبکههای راداری و سامانههای دفاعی پیچیده را در مدت زمانی کوتاه هدف قرار دهد. ارتش آمریکا این سامانه را نخستین سلاح فراصوتی واقعی میداند که قرار است بهطور عملیاتی وارد خدمت شود. نیروی دریایی آمریکا نیز از ساختار موشکی مشابهی برای نسخه دریایی آن در قالب برنامه ضربه متعارف سریع استفاده میکند.
در جریان یک ارائه رسمی، ژنرال فرانسیسکو لوزانو اعلام کرد که برد «دارک ایگل» به حدود ۳۵۰۰ کیلومتر میرسد. او توضیح داد که این برد به آمریکا امکان میدهد از پایگاه گوام به خاک اصلی چین حمله کند، از لندن مسکو را هدف بگیرد و از کشورهای همسایه ایران، تهران را در تیررس قرار دهد. این ارقام نسبت به برآوردهای پیشین وزارت دفاع آمریکا که حداقل برد را حدود ۲۷۷۵ کیلومتر اعلام کرده بود، افزایش قابلتوجهی نشان میدهد.
درباره کلاهک جنگی این موشک نیز یک مقام نظامی که نخواست نامش فاش شود، گفت وزن آن کمتر از ۳۰ پوند است؛ وزنی که حتی از کلاهک برخی موشکهای هوا به هوا نیز کمتر محسوب میشود. به گفته او، قدرت تخریبی اصلی «دارک ایگل» نه از انفجار، بلکه از انرژی جنبشی عظیمی ناشی میشود که در اثر سرعت بسیار بالا ایجاد میکند. این انرژی میتواند منطقهای در حد یک پارکینگ متوسط را بهشدت تحت تأثیر قرار دهد.
برآوردها نشان میدهد این موشک قادر است کل مسیر خود را در کمتر از ۲۰ دقیقه طی کند؛ موضوعی که ارزش آن را بهعنوان سلاحی برای حملات سریع و غافلگیرکننده دوچندان میکند. در کنار بُعد عملیاتی، اهمیت «دارک ایگل» به جنبه صنعتی آن نیز بازمیگردد. مقامهای آمریکایی اذعان دارند که کشورشان در رقابت تسلیحاتی فراصوتی، بهویژه در برابر چین، با چالشهایی روبهرو بوده است.
در جریان این بازدید، اعلام شد که نرخ تولید فعلی این سامانه ماهانه یک موشک است و هدفگذاری شده تا به دو موشک در ماه، معادل ۲۴ موشک در سال، افزایش یابد. هرچند برخی کارشناسان معتقدند «دارک ایگل» به دلیل هزینه بالا و تعداد محدود، ممکن است بیشتر یک سلاح خاص و نمادین باقی بماند، اما انتشار این جزئیات تازه نشان میدهد آمریکا به مرحله نهایی برای اعلام ورود رسمی آن به خدمت عملیاتی نزدیک شده است.
