اعتصاب غذای نوروزی زندانیان سیاسی در اعتراض به سرکوب رژیم ایران
بیست و هشت زندانی سیاسی محبوس در زندان‌های اوین و زندان تهران بزرگ (فشافویه) در نامه‌ای اعلام کردند در اعتراض به نقض حقوق بشر و سرکوب فعالان، گروه‌ها و آزادی‌خواهان در ایران در سه روز اول سال ۱۴۰۰ دست به اعتصاب غذا می‌زنند.
در این نامه خطاب به مردم ایران آمده است: «ما زندانیان سیاسی سرشاریم از یادی دردآور و امیدی جان‌افزا که از نیروی بیداری شما پای گرفته است و خواب فلاکت‌زای روزهای پریشانی را هلاک خواهد ساخت.»
این زندانیان سیاسی افزودند: «ما به یاد و احترام رنج‌های مشترک‌مان و در اعتراض به ظلم‌های ستمگران که شمه‌ای از آن را برخواهیم شمرد و به پاسداشت مبارزه‌ی شما برای آزادی، دموکراسی، رفع تبعیض و نابرابری و احقاق حقوق انسان، از بامداد اولین روز قرن پانزدهم به مدت سه روز اعتراض خود را به صورت اعتصاب غذا نشان خواهیم داد تا به جای نان و آسایش که مدت‌هاست از سفره‌ی شما مردم شریف ایران دریغ شده است از خوان جان‌فزای شرافت و شجاعت شما ارتزاق کنیم و نیرو بگیریم برای همراه و یاور شما بودن در ایستادگی و مقاومت به امید پیروزی در قرنی خوش بهار.»
آنها در این نامه با تاکید بر اینکه اعتصابشان در اعتراض به ستم و سرکوب رژیم ایران صورت می‌گیرد، به «رنج بی‌شمار گرسنگان» ایران «در برابر سفره عید نوروز»، اعتراضات مردم بلوچستان و «سرکوب، کشتار، و خفقان اقلیت‌های قومی و مذهبی»، کشته‌شدگان آبان ماه ۹۸، اعدام «نوید افکاری، مصطفی صالحی، محمد ثلاث و هزاران زن و مردی که ایستاده برای مردم‌شان جان دادند» اشاره کردند.
آنها همچنین به گسترش کرونا در زندان‌های ایران و رنج مردم حاشیه‌نشین اشاره کردند و نوشتند: «ما به یاد و احترام بهنام محجوبی و دیگر زندانیان بیماری که چو شمع پشت میله‌های زندان آب شدند و می‌شوند و در اعتراض به زندانی که درهایش رو به قبرستان گشوده است؛ ما به یاد و احترام رنج آوارگانی که در حاشیه‌نشینی و پشت‌بام خوابی به اسارت رفته‌اند و در اعتراض به استبدادی که حتی در زندان هم در پی گسستن هر پیوندی‌ست و به جبر تبعید آواره‌ات می‌کند، اعتصاب غذا خواهیم کرد.»
در بخشی دیگر از این نامه آمده است: «یاد شجاعت و ایستادگی شما مردم بزرگ، ما را مصمم‌تر می‌کند و این رنج‌ها ما را قوی‌تر تا پای به پای شما راه صلح و آزادی را در قرن پیروزی بپیماییم زیرا باور داریم پی و بن برشده‌ی دیوار بدجویان، روی در سوی خرابی‌ست.»
امضا کنندگان این نامه تاکید کردند: «بسیار کسان در زندان هستند که در این تلاش برای تجدید پیوند با شما مردم و به‌ویژه کارگران، معلمان، بازنشستگان و زحمت‌کشان در کنار ما ایستاده‌اند. اما تبعید، انفرادی و بسی ستم‌های ناروا مجال‌شان نداد تا نام‌شان ذیل این اعتصاب نوروزی آغاز قرن باشد.»
آنها در پایان نوشتند: «مردم عزیز ایران! عید نوروز و هر روز ما از شما مبارک شده است و قلب ما سرشار از عشق شماست به امید پیروزی و دیدارتان در ایرانی آزاد.»
