ماجرای رنگآمیزی تابلوهای ورود ممنوع ایران با خط سبز چیست؟

در روزهای اخیر، تصاویری از شهر تهران منتشر شده که نشان میدهد تعدادی از تابلوهای «ورود ممنوع» با یک خط سبز در قسمت سفید میانی رنگآمیزی شدهاند.
برخی از مخاطبان ایراناینترنشنال با ارسال پیامهایی به این شبکه، از مشاهده این تغییرات در نقاط مختلف شهر خبر دادهاند.
هنوز مشخص نیست که چه افرادی پشت این اقدام قرار دارند و هدف از انجام آن چیست. برخی شهروندان اعلام کردهاند که موارد مشابهی را در شهرهای کرج و همدان نیز دیدهاند.
رنگ سبز در فرهنگ اسلامی نمادی شناختهشده محسوب میشود و در مراسمی مانند تعزیه برای نشان دادن شخصیتهای مثبت به کار میرود. در جریان انتخابات سال ۱۳۸۸ نیز این رنگ به دلیل سید بودن میرحسین موسوی، از رهبران اعتراضات آن سال، مورد استفاده قرار گرفت و پس از انتخابات، به نشانهای اعتراضی تبدیل شد.
در این میان، برخی کاربران شبکههای اجتماعی گمانهزنیهایی درباره ارتباط این رنگآمیزی با سالگرد اعتراضات ۲۵ بهمن ۱۳۸۹ مطرح کردهاند. در آن روز، هزاران معترض در تهران و شهرهای دیگری از جمله اصفهان، شیراز، مشهد، رشت، بابل، کرمانشاه و کرمان به خیابانها آمدند تا همبستگی خود را با قیامهای تونس و مصر نشان دهند.
برخی کاربران نیز با نگاهی متفاوت، معناهای دیگری برای این تغییرات مطرح کردهاند. برخی به طنز، رنگ سبز را به معنای «ممنوعیت ورود آخوند» تعبیر کردهاند.
در همین حال، یکی از کاربران به تحلیل مفهوم رنگها پرداخت و نوشت که رنگ قرمز نشاندهنده خطر، ممنوعیت و اعتراض است، در حالی که سبز نماد امید، زندگی و آرمانهای آزادیخواهانه محسوب میشود. به گفته او، ترکیب این دو رنگ میتواند نشانی از تقابل میان سرکوب و امید به تغییر باشد.
در سالهای اخیر، تغییر در تابلوهای راهنمایی و رانندگی، دیوارنگاریها، شعارنویسیها و نصب پارچهنوشته و بنرها در خیابانهای اصلی شهرها، بهعنوان شیوههایی از اعتراضات نمادین علیه حکومت ایران دیده شده است.
در جریان اعتراضات پس از کشته شدن مهسا (ژینا) امینی در سال ۱۴۰۱ نیز تصاویری از نصب پارچهنوشتهها و بنرهای اعتراضی بر روی پلهای هوایی در برخی شهرها، از جمله تهران، در شبکههای اجتماعی منتشر شد.