ادعای جنجالی کیم کارداشیان: فرود انسان روی ماه ساختگی بود!
اظهارنظر تازه کیم کارداشیان درباره جعلی بودن فرود تاریخی انسان بر سطح ماه در سال ۱۹۶۹، موجی از واکنش‌های علمی و رسانه‌ای را به دنبال داشته است.
این ستاره تلویزیون واقع‌نما در گفت‌وگویی اظهار کرد که به این باور رسیده فرود آپولو ۱۱ «یک فریب بزرگ» بوده و پرسید چرا پرچم آمریکا در تصاویر «در حال تکان خوردن» است، چرا «جای کفش فضانوردان در موزه با عکس‌ها یکی نیست» و چرا «هیچ ستاره‌ای در آسمان دیده نمی‌شود».
با وجود طرح دوباره چنین ادعاهایی، دانشمندان بار دیگر تأکید کرده‌اند که شواهد غیرقابل انکاری وجود دارد که فرود آپولو ۱۱ واقعی بوده است. بر اساس گفته‌های پژوهشگران، سه دسته مدرک علمی طی بیش از پنج دهه گذشته این واقعیت را ثابت کرده‌اند: تجهیزاتی که فضانوردان روی ماه گذاشتند، سنگ‌هایی که با خود به زمین آوردند و هزاران عکس و ساعت‌ها فیلم و مکالمه رادیویی ثبت‌شده از این مأموریت.
دکتر گرگ براون، ستاره‌شناس رصدخانه سلطنتی گرینویچ، در گفت‌وگو با نشریه دیلی‌میل یادآور شده که از زمان جنگ جهانی دوم، فناوری لازم برای سفر فضایی به ماه وجود داشت، اما «فناوری لازم برای جعل چنین سفر عظیمی وجود نداشت». او گفته است «حتی عجیب به نظر می‌رسد، اما ساده‌ترین راه برای جعل فرود بر ماه این بود که واقعاً آن را انجام دهند».
یکی از مهم‌ترین شواهد، تجهیزاتی است که فضانوردان آپولو روی سطح ماه بر جای گذاشتند. در سال ۲۰۱۱ مدارگرد شناسایی ماه ناسا تصاویری با بالاترین وضوح از محل‌های فرود آپولو ۱۲، ۱۴ و ۱۷ ثبت کرد که در آن‌ها نه‌تنها بقایای فضاپیماها، بلکه رد پای فضانوردان نیز قابل مشاهده است؛ ردپاهایی که به‌دلیل نبود باد روی ماه، پس از بیش از پنج دهه هنوز باقی مانده‌اند.
دومین مدرک، سنگ‌های ماه است. ناسا در مجموع حدود ۳۸۲ کیلوگرم سنگ و خاک ماه را به زمین آورد و نمونه‌ها در طول سال‌ها در آزمایشگاه‌های کشورهای مختلف، از جمله روسیه و چین، مورد بررسی قرار گرفتند. نتایج نشان می‌دهد ترکیب ایزوتوپی و معدنی این سنگ‌ها با نمونه‌های زمین تفاوت دارد و منشأ فرازمینی آن‌ها تأیید شده است.
سومین مدرک، حجم عظیم اسناد و داده‌های مأموریت است. بیش از هشت‌هزار عکس، هزاران ساعت فیلم و گفت‌وگوی رادیویی، و ردیابی مستقل مأموریت از سوی کشورهای مختلف – حتی در اوج جنگ سرد – هیچ‌گاه نشانی از جعل نشان نداده است. دکتر براون یادآور می‌شود که برای ساختگی بودن این پروژه، ده‌ها هزار نفر باید دروغی واحد را حفظ می‌کردند، در حالی که طی پنج دهه «حتی یک مدرک معتبر درباره تقلب ارائه نشده است».
به گفته دانشمندان، ادعاهایی مانند نبود ستاره در عکس‌های ماه نیز ناشی از نحوه کار دوربین‌هاست؛ همان‌طور که روی زمین نمی‌توان هم‌زمان چهره فرد زیر نور شدید و آسمان پرستاره را با جزئیات ثبت کرد.
