ببینید | ۷ مکان گردشگری در مریخ!
مریخ، سیاره‌ای پر از تناقضات است؛ جاهایی با آتشفشان‌های عظیم، دره‌های عمیق و دهانه‌هایی که ممکن است در گذشته آب جاری داشته باشند.
به گزارش Orbit Inside، با پیشرفت فناوری، امکان فرستادن گردشگران به این سیاره در آینده نزدیک وجود دارد و آنها می‌توانند از مکان‌های شگفت‌انگیزی مانند آتشفشان‌ها و دره‌های عمیق مریخ بازدید کنند.
در ادامه این مطلب به معرفی مکان‌های گردشگری در مریخ می‌پردازیم.
قطب‌های شمال و جنوب
مریخ، دارای دو منطقه یخی در قطب‌های خود است که ترکیبات مختلفی دارند. قطب شمال مریخ در سال ۲۰۰۸ توسط فرودگر فونیکس بررسی شده و مشاهدات قطب جنوب از طریق مدارگردها حاصل شده است. در فصل زمستان، دمای نزدیکی هر دو قطب شمال و جنوب به حدی پایین است که دی‌اکسید کربن به صورت یخ در سطح جمع می‌شود. این فرایند در فصل تابستان، زمانی که دی‌اکسید کربن به اتمسفر باز می‌گردد، معکوس می‌شود. به عبارت دیگر، در طول فصل تابستان، دی‌اکسید کربن کم‌کم از یخ‌های سطحی آزاد می‌شود و به اتمسفر بازمی‌گردد.
کوه المپیوس
کوه المپیوس، به عنوان قدرتمندترین آتشفشان منظومه شمسی شناخته می‌شود. این آتشفشان در منطقه آتشفشانی تارسیس قرار دارد و ارتفاع آن تقریباً سه برابر ارتفاع قله اورست است. المپیوس پس از خزیدن آهسته گدازه در دامنه‌های آن شکل گرفته است و به همین دلیل، صعود به قله آن برای کاشفان آینده، به نسبت سایر آتشفشان‌ها، آسان تر خواهد بود. همچنین، یک فرورفتگی طولانی به عرض ۸۵ کیلومتر در قله المپیوس وجود دارد که از دیدنی‌های تماشایی آن است.
منطقه آتشفشانی تارسیس
در حین صعود به المپیوس، نگاه کردن به برخی از آتشفشان‌های دیگر در منطقه تارسیس ارزشمند است. تارسیس، منطقه‌ای به مساحت تقریبی ۴ هزار کیلومتر مربع است که میزبان ۱۲ آتشفشان غول‌پیکر است. مانند المپیوس، این آتشفشان‌ها بسیار بزرگ‌تر از آتشفشان‌های زمین هستند، اما به دلیل کشش گرانشی ضعیف‌تر مریخ، احتمالاً بلندتر هستند. این آتشفشان‌ها ممکن است حدود ۲ میلیارد سال یا نصف تاریخ مریخ، فعال بوده باشند.
دره مارینر
دره مارینر، بزرگ‌ترین دره منظومه شمسی به‌شمار می‌رود. این دره، با طول تقریبی ۳ هزار کیلومتر، حدود ۴ برابر طولانی‌تر از گرندکانیون است.
بسیاری از محققان بر این باورند که شکل‌گیری منطقه تارسیس، به رشد این دره کمک کرده است. گدازه‌ای که در منطقه آتشفشانی حرکت می‌کرد، باعث جابجایی پوسته به سمت بالا شد که به شکستگی‌هایی در مناطق دیگر منجر شد. به مرور زمان، این شکستگی‌ها به دره مارینر تبدیل شدند.
مدوسائه فوسائه
مدوسائه فوسائه، یکی از مکان‌های عجیب و غریب مریخ است که برخی محققان به دلیل شکل‌های آن، حتی این احتمال را مطرح کرده‌اند که ممکن است ناشی از سقوط یک بشقاب پرنده باشد. این ساختار زمین‌شناسی، با استفاده از سنگ‌های بسیار نرم شکل‌گرفته و در نزدیکی خط استوای مریخ به طول ۸ هزار کیلومتر کشیده شده است. در برخی از نقاط آن، دره‌ها و تپه‌هایی نیز مشاهده می‌شود. این ساختار مریخی، دارای خاکستر آتشفشانی و رسوبات کوه‌های یخ بوده که به مقدار قابل توجهی، مشابه آن‌چه در قطب جنوبی مریخ وجود دارد، است.
خط‌های شیب‌دار مکرر
مریخ، دارای یک ویژگی عجیب به نام «خطوط شیب‌دار مکرر» است که در طول هوای گرم در کناره‌های دهانه‌های شیب‌دار شکل می‌گیرند. با این حال، هنوز به بررسی این ویژگی و ریشه‌یابی درباره آن، کارشناسان را به چالش می‌کشاند. تصاویر از دهانه هیل و مناطق دیگر، نشانگر نقاطی هستند که در آنها، طیف‌سنجی نشانه‌هایی از هیدراتاسیون مشاهده شده است. در گذشته، تصور شده بود که نمک‌های هیدراته باید نشانه‌هایی از جریان آب در سطح باشند، اما تحقیقات بعدی نشان داد که ممکن است این خطوط از آب جوی یا جریان‌های خشک شن و ماسه تشکیل شده باشند.
تپه‌های ارواح
مریخ، سیاره‌ای است که بیشتر تحت تأثیر باد قرار گرفته است؛ زیرا با رقیق شدن جو آن، آب تبخیر شده است. با این حال، شواهد گسترده‌ای از وجود آب در گذشته مریخ وجود دارند؛ مانند مناطقی از «تپه‌های ارواح» که در منطقه «هزارتوی شب» و حوضه «هلاس» شناسایی شده‌اند.
بررسی‌ها نشان می‌دهد که در این مناطق، تپه‌هایی با ارتفاع ده‌ها متر وجود داشته‌اند. این تپه‌ها در پیشینه به دلیل گرفتار شدن توسط گرد و غبار یا آب، فرو رفته‌اند، اما پایه‌های خود را حفظ کرده‌اند؛ درحالی‌که قسمت بالای آنها فرسایش پذیرفته است.
