آیا مصرف ماری‌جوانا اعتیادآور است؟
ماری‌جوانا، کانابیس یا علف یکی از گیاهان دارویی است که از زمان‌های قدیم در برخی فرهنگ‌ها برای مصارف پزشکی و تفریحی استفاده می‌شده است. با این حال در دهه‌های اخیر مصرف این ماده به شدت گسترش یافته و بسیاری از کشورها آن را قانونی کرده‌اند.
این در حالی است که استفاده از ماری‌جوانا مضراتی به همراه دارد که بررسی آن‌ها موضوع این مقاله است.
یکی از محورهای اصلی برای بحث در مورد ماری‌جوانا، این است که آیا استفاده از آن اعتیادآور است یا خیر؟ در واقع، این موضوع مورد توجه بسیاری از محققان و کارشناسان قرار گرفته است.
ماری‌جوانا دارای ترکیبات شیمیایی به نام کانابینوئیدها است که بر روی سیستم عصبی مرکزی اثر می‌گذارند. بعضی از افراد ممکن است به طور فیزیولوژیک به ماری‌جوانا وابستگی‌ای پیدا کنند و این موضوع می‌تواند به معنای اعتیاد باشد. اما در عین حال، تحقیقات نشان داده است که نسبت به مواد دیگر که به عنوان اعتیادزا شناخته می‌شوند، ماری‌جوانا دارای شدت و میزان اعتیاد کمتری است.
با این حال، مطالعات ثابت کرده مصرف ماری‌جوانا با خطراتی همچون ابتلا به بیماری اسکیزوفرنی مرتبط است. کسانی که استعداد ابتلا به این بیماری روانی را داشته باشند، با مصرف درازمدت ماری‌جوانا به آن مبتلا می‌شوند. همچنین برخی تحقیقات نشان می‌دهند آثار مصرف علف می‌تواند از والدین به جنین منتقل شود و آثار روانی سویی روی او داشته باشد.
حال با وجود این مضرات، چرا کشورهای غربی در حال قانونی کردن مصرف ماری‌جوانا هستند؟ یکی از دلایل اصلی این اقدامات، استفاده پزشکی از ماری‌جوانا است. برخی تحقیقات نشان داده است که ترکیبات موجود در ماری‌جوانا می‌توانند برای درمان برخی بیماری‌ها و شرایط پزشکی مفید باشند، از جمله درمان دردهای مزمن، تشنج‌ها، افسردگی و غیره.
علاوه بر این، قانون‌گذاری در بسیاری از کشورها نیز به دلیل موازین اقتصادی و کاهش فشار بر دستگاه قضایی انجام شده است. با قانونی کردن مصرف ماری‌جوانا، تجارت قانونی آن رونق گرفته و دولت‌ها می‌توانند مالیات‌های بیشتری را از فعالیت‌های فروشندگان کسب کنند.
استفاده از ماری‌جوانا فواید و مضراتی دارد که قانون‌گذاری را برای کشورها پیچیده کرده است. این گیاه به عنوان یک داروی بالقوه مفید شناخته شده است، اما مصرف آن باید با دقت و تحت نظارت پزشکی صورت گیرد تا اثرات مضر آن به حداقل برسد و فواید آن بهینه شود.
