قدیمی‌ترین رودخانه جهان دو میلیارد سال قدمت دارد
در سال ۲۰۱۳ پژوهشگران موفق شدند به آب‌هایی در Kidd Mine در آنتاریو برسند که نزدیک به ۱٫۵ میلیارد سال قدمت داشتند، اما جستجوی عمیق‌تر، منبع زیرزمینی مدفون شده‌ای را آشکار کرد.
اکتشاف اولیه آب‌های قدیمی در سال ۲۰۱۳ در عمق نزدیک به ۲٫۴ کیلومتر در یک تونل زیرزمینی در معدن بود. اما دستیابی به حداکثر عمق معدن که ۳٫۱ کیلومتر و عمیق‌ترین معدن فلز در جهان است، فرصتی برای محققان ایجاد کرد که به حفاری ادامه دهند.
ژئوشیمیدانی از دانشگاه تورنتو گفت: «یافته‌های سال ۲۰۱۳ درک ما را از چگونگی آب‌های جاری قدیمی بیشتر کرد و این امر باعث شد که ما باز هم در جستجو باشیم و مزیت این واقعیت آن است که اکتشاف معدن به درون زمین عمیق و عمیق‌تر شد.»
در پی این اکتشاف، منبع آب جدیدی در عمق ۳ کیلومتری یافت شد و با توجه به گفته‌های این ژئو شیمیدان، ممکن است مقدارش خیلی بیشتر از آن باشد که انتظار می‌رود.
میزان جریان آب و شدت آن به یک لیتر در دقیقه می‌رسد و حجم آب خیلی بیشتر از مقداری است که پیش‌بینی می‌شد.
جریان آب‌های زیرزمینی معمولا در مقایسه با آب‌های سطحی خیلی آهسته‌تر است و اغلب سرعت آن‌ها به ۱ متر بر سال می‌رسد، اما وقتی که با گمانه‌های حفاری شده در معدن جاری می‌شوند، می‌توانند به جریان ۲ لیتر بر دقیقه نیز برسند.
محققان با آنالیز کردن گازهای محلول در آب‌های زیرزمینی قدیمی شامل هلیوم، نئون، آرگون و زنون، قدمت این کشف تازه را حداقل ۲ میلیارد سال تخمین زده‌اند که با این نظریه، این قدیمی‌ترین آب شناخته شده در زمین محسوب می‌شود.
در تجزیه و تحلیل قبلی این آب یافت شده در عمق ۲٫۴ کیلومتر، وجود سولفات در آب اثبات شده است.
این بدان معناست که شرایط ژئوشیمیایی در چاله‌های آب‌های قدیمی که جدا از سطح هستند می‌توانند محیط مناسبی را برای زندگی میکروبی فراهم کنند. این یک اکوسیستم زیرزمینی مستقل است که می‌تواند به طور بالقوه میلیاردها سال ماندگار بماند.
اگر فرایند‌های زمین شناسی بتوانند به طور طبیعی یک منبع انرژی ثابت را در این سنگ‌ها ایجاد کنند، زیر سطح زیست کره ممکن است به طور قابل ملاحظه‌ای در پهنا و عمق گسترش یابد.
یعنی نه تنها مناطق قابل سکونت به اندازه قابل توجهی بزرگ‌تر می‌شوند، بلکه قابلیت سکونت در جهان‌های دیگر نیز ممکن است وسیع‌تر از چیزی باشد که ما فکر می‌کنیم.
ژئوشیمیدان عنوان کرد: «اگر چنین چیزی روی سنگ‌های قدیمی روی زمین عمل کند بنابراین فرایند‌های مشابه می‌توانند مناطق زیر سطحی مریخ را نیز قابل سکونت کنند.»
