مردی که پیش از دیدن می‌شنود؛ اختلالی که درک زمان را دگرگون کرد
داستانی واقعی که در نشریه نیوساینتیست منتشر شده، از مردی سخن می‌گوید که مغزش نظم طبیعی زمان را بر هم زده است. این فرد پس از ابتلا به التهاب پرده قلب یا پریکاردیت حاد و انجام جراحی، متوجه شد که جهان را با ترتیبی متفاوت از دیگران تجربه می‌کند.
ماجرا از زمانی آغاز شد که پی‌اچ (نامی مستعار که برای حفظ هویت اصلی این مرد در نظر گرفته شده است) در خانه دخترش متوجه شد صدا و تصویر تلویزیون هماهنگ نیستند. او ابتدا تصور کرد دستگاه ایراد دارد، اما وقتی دخترش گفت که همه چیز طبیعی است، پی‌اچ دریافت مشکل از خودش است. اندکی بعد متوجه شد صدای دخترش را پیش از آن‌که لب‌هایش حرکت کنند می‌شنود؛ اتفاقی که نشان داد مغزش در هماهنگی میان صدا و تصویر دچار اختلالی عجیب شده است.
اسکن مغزی پی‌اچ نشان داد که دو آسیب در بخش‌هایی از مغز او وجود دارد که در تنظیم زمان و پردازش شنیداری نقش دارند. پزشکان گمان می‌کنند این ضایعات ممکن است هنگام بستری بودنش در بخش مراقبت‌های ویژه ایجاد شده باشند. چند هفته بعد او دریافت که حتی صدای خودش را نیز پیش از حرکت آرواره‌هایش می‌شنود و این ناهماهنگی حدود یک‌چهارم ثانیه طول می‌کشد.
برای بررسی این پدیده، الیوت فریمن و گروهی از پژوهشگران دانشگاه لندن آزمایشی طراحی کردند. آن‌ها ویدئوهایی از افراد در حال صحبت را به پی‌اچ نشان دادند و زمان پخش صدا را با تأخیرهای متفاوت تنظیم کردند. هنگامی که صدا حدود دویست‌هزارم ثانیه دیرتر پخش می‌شد، پی‌اچ صدا و تصویر را همزمان درک می‌کرد، در حالی‌که برای مغز انسان‌های عادی چنین تأخیری باعث ناهماهنگی محسوس می‌شود.
در آزمایش دوم که بر پایه توهم «مک‌گورک» انجام شد، مشخص شد مغز پی‌اچ صدا را پیش از تصویر پردازش می‌کند. در واقع، زمانی که صدا اندکی زودتر از تصویر پخش می‌شد، او هر دو را همزمان می‌شنید و می‌دید. این نتیجه برای دانشمندان بسیار شگفت‌انگیز بود، زیرا نشان می‌داد درک «اکنون» در مغز انسان ثابت نیست و در بخش‌های مختلف با سرعت‌های متفاوت انجام می‌شود.
فریمن با بررسی ۳۷ نفر دیگر دریافت که همه انسان‌ها در حدی جزئی ناهماهنگی میان صدا و تصویر دارند، اما در مغز پی‌اچ این اختلاف بسیار چشمگیر است. او اکنون با این وضعیت کنار آمده و تنها در محیط‌های شلوغ احساس ناهماهنگی می‌کند. پژوهشگران در تلاش‌اند با ایجاد تأخیر مصنوعی در درک صدا، شاید بتوانند این پدیده استثنایی را متعادل کنند.
