علم پاسخ می‌دهد: چرا با افزایش سن، گوش و بینی بزرگ‌تر می‌شوند؟
وقتی به عکس‌های قدیمی اجدادمان نگاه می‌کنیم، به نظر می‌رسد بینی و گوش‌هایشان به مرور زمان بزرگ‌تر شده است، اما علت این امر چیست؟
دکتر آلن ماتاراسو، استاد جراحی بالینی دانشکده پزشکی زوکر در همپستد نیویورک و رئیس سابق انجمن جراحان زیبایی آمریکا می‌گوید: رشد گوش‌ها و بینی تا ۲۰ سالگی به اتمام می‌رسد. پس از نوجوانی، بیشتر تغییرات در شکل و اندازه آن‌ها ناشی از پیری است.
ساختار اصلی گوش و بینی از غضروف تشکیل شده است که بافتی محکم و انعطاف‌پذیر است و نقش محافظت از استخوان‌ها و مفاصل را نیز برعهده دارد. طبق گفته دکتر ماتاراسو، با افزایش سن، بدن کارایی کمتری در تولید فیبرهای جدید کلاژن و الاستین دارد که منجر به تضعیف و شل شدن ساختار غضروف می‌شود.
علاوه بر این، سن بر بافت‌های اطراف غضروف هم تأثیر می‌گذارد. مثلاً بافت‌های صورت که قبلاً کشیده بودند، با پیر شدن شل می‌شوند و این موضوع به همراه جاذبه زمین موجب شل شدن لاله گوش و آویختگی نوک بینی می‌گردد. دکتر ماتاراسو معتقد است این مسئله ممکن است باعث بزرگ‌تر دیده شدن بینی و گوش‌ها شود.
علاوه بر این، پوست بینی ممکن است به دلیل فعالیت بیشتر غدد چربی سنگین‌تر شود و این وزن اضافی پوست، بینی را بیشتر به جلو می‌کشاند.
با از دست دادن تراکم استخوان‌های زیربنایی، ساختار غضروفی گوش و بینی ممکن است انعطاف‌پذیرتر هم بشود. خطر پوکی استخوان و کاهش توده استخوانی با افزایش سن به شدت بالا می‌رود. همچنین ضعف عضلات داخل و اطراف گوش و بینی که از ساختارهای غضروفی حمایت می‌کنند، با گذر زمان تغییر می‌یابد.
اما دکتر ماتاراسو می‌گوید میزان تغییر در اندازه گوش و بینی طی سال‌ها بستگی به عوامل ژنتیکی و محیطی دارد. مثلاً شکل بینی به خصوص، ارتباط نزدیکی با ساختار ژنتیک افراد دارد. همچنین به نظر می‌رسد تغییرات مربوط به سن در بینی مردان شایع‌تر از زنان است.
در نهایت، شواهدی وجود دارد که نشان می‌دهد مواجهه با آلودگی هوا و نور خورشید می‌تواند فرایندهای پیری غضروف را تسریع کند.
