آیا میگوی آب شور می‌تواند دریاچه ارومیه را نجات دهد؟
رئیس انجمن آبزی‌پروری ایران می‌گوید با استفاده از پرورش میگوی آب شور می‌توان در بلندمدت دریاچه ارومیه را احیا کرد.
پروفسور ناصر آق، عضو هیئت‌علمی دانشگاه ارومیه و بنیان‌گذار پژوهشکده آرتمیا و رئیس انجمن آبزی‌پروری ایران، در گفت‌وگو با روزنامه شرق طرح پیشنهادی خود برای احیای دریاچه ارومیه را تشریح کرده است.
به گفته او، این طرح پیشنهادی بر مبنای کاهش سطح تبخیر دریاچه ارومیه طراحی شده و بر اساس آن احیای نیمی از وسعت دریاچه ارومیه می‌تواند محقق شود.
وی افزود: در این طرح، دریاچه ارومیه در دو فاز، نیمی از بخش جنوبی و نیمی از بخش شمالی احیا می‌شود. با اجرای این طرح نیمه جنوبی از نظر شوری شرایط لازم برای احیای اکوسیستم طبیعی آن شامل آرتمیا (میگوی آب شور)، جلبک‌های تک‌سلولی و پرندگان را خواهد داشت.
این استاد دانشگاه پیش‌بینی می‌کند در بخش جنوبی سالانه حدود دو هزار تن سیست آرتمیا تولید شود که با برداشت نیمی از آن به ارزش بیش از ۳۰ میلیون دلار معیشت جایگزین برای تعداد زیادی از کشاورزان و فارغ‌التحصیلان دانشگاهی ایجاد خواهد شد.
وی تاکید کرد: از بخش شمالی نیز که حاوی میلیارد تن نمک هست می‌توان املاح باارزش تولید کرد. در واقع طرح پیشنهادی بنده دارای کارکردهای زیست‌محیطی، اقتصادی و اجتماعی است.
این عضو هیئت‌علمی دانشگاه ارومیه و رئیس انجمن آبزی‌پروری ایران، گفت: برداشت آرتمیا از دریاچه بزرگ نمک از سال ۱۹۵۵ با مقدار خیلی کم شروع شد و به تدریج افزایش یافت. در حال حاضر سالانه هزاران تن سیست و بیومس آرتمیا به ارزش حدود ۲۰ میلیون دلار برداشت می‌شود.
او افزود: آرتمیا یک ثروت و بخش مهمی از اکوسیستم دریاچه ارومیه است؛ به همین دلیل ستاد احیای دریاچه ارومیه هم طرح «احیای اکولوژیک دریاچه ارومیه» را مطرح کرد. طرح احیای اکولوژیک دریاچه ارومیه بر اساس تحمل آرتمیا به شوری تنظیم شد. حد تحمل شوری آرتمیا در دریاچه ارومیه حدود ۲۵۰ گرم بر لیتر بود و بر این اساس اگر حجم مناسبی آب در دریاچه باشد، می‌توان اکوسیستم مناسب برای آرتمیا، باکتری‌های شورپسند، جلبک‌های تک‌سلولی و پرندگان را مهیا کرد. ولی متأسفانه این شرایط محقق نشد و طرح احیای اکولوژیک به سرانجام خوبی نرسید.
